Önce Kendisini Sevmeli İnsan...


Kendisini sevmeyen, kıymet vermeyen insan kimseyi sevemez. Elimizdekilerin kıymetini bilmek aynı zamanda bunu hak etmek gerekir. Sevilebilmek için çabalamadan, kırmadan yaşamak gerekir yoksa huzur yavaşça uzaklaşır. Seven sevdiğini üzmez, seven sevdiği üzülür diye kırmaz, seven seveni kaybetmek istemez. Kimse kimsenin fırtınasını çekmek için gelmiyor dünyaya. Sorunluysalar gitmeli ve hatta başka hayatlara bulaşmamalılar, kimseyi mutsuz, huzursuz etmeye hakları yok.

Kıymet bilmeyenin hüznü dramatik değil tamamen adaletin gerçekleşmesidir. Hep acı çeken hangi insan iyi değildir. Acı çekmek insanı iyi biri yapar, mutluluk ise empatisiz bir canavara dönüştürür. Mutluluk acının azalmasıdır. Doğruluk, dürüstlük, iyi niyet, özgürlük, saygı, anlayış vs. bunlara önem vermeyen kimseyi sevmeyin.

Birisine verilecek en önemli şey zamandır. Geri alınması mümkün olmayan tek şeydir zaman. Sonuçta hepimiz yalnızız, perde kapanır ve herkes evine gider.

Önce kendisini sevmeli insan, kendisine değer ve önem vermeli, başkalarından sevgi beklemek diye bir şey yok, kendisine güvenen, kendisini seven sevilir de, sayılır da. Karşıdan beklediğimiz bütün güzel duyguların temelinde insanın kendisi yatar, kendinizde olmayan hiçbir güzel özelliği karşıdan bekleyemezsiniz önce kendinizi donatacaksınız.

Geçmişten ve gelecekten kendinizi kurtarıp dikkatinizi şu ana yöneltin. Sadece o gerçektir, onun haricindeki her şey hayalin nesnesidir. Dünya ebedi kalınacak bir menzil olmadığı için bu dünyada mutlu ve huzurlu yaşamak bizim elimizdedir.

HÜLYA ÇAKICI

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

Süleyman Demirel'den bir fıkra ile günümüz :)

Ayağınızdaki 6 Güçlü Nokta

Hayat Kişiye Özeldir