HÜLYACA YORUMLAR

Varlığını nefes olarak bildiklerin kırık bir ezgiyi bıraktıklarında yüreğinde anlarsın insanın insanı israf ettiğini, kırıntılarına dahi acımadan basıp geçtiğini. Hiç kimse duygusuz olarak dünyaya gelmez, itinayla tüm iyi niyetlerin, güzelliklerin, umutların, sevmek ve sevilmek gibi tüm insani duyguların etrafındaki insanlar tarafından hallaç pamuğuna döndürülmesiyle duygusuzluğa doğru ilerlemeye başlar. Robot değiliz her an, her saniye aynı duygularla yaşayamayız, bugün kırmızıyı seven sonrasında sevmeyebilir bu normaldir. Bazen duygusuz olarak gördüğümüz insan aslında duygusal olabilir, güçlü görünme çabasından etrafındaki kişiler kalbinde nasır olduğunu düşünebilir. Toplumdaki duygusuz, acımasız insanlar belkide aşırı duygusal olup yaşadıkları duygusallığın, iyiliğin, kötü tecrübelerin sonrasında o hale gelmiştir. Yani duygusallığın zıt koşullanmasının, kişiler arası ilişkilerde yaşanan zincirleme tepkinin bir sonucudur böyle görünmesi belki. Kimse bana bir şey olmaz demesin

Olmuyorsa olmuyordur vardır Allah'ın bir bildiği. İsyan etme sakın, sonra anlarsın senin için yapılan iyiliği. (Hz . Muhammed) Herkesi affedebilmek demek, kibirliliği ele almış olmak demek. Hatalarının tamamını değiştirebilmek demek, ben mükemmelim demek. Kalbin rotada olması demek, hisleri hormonları hiçe saymak demek. Zarar görüp kurtulmak demek, hep dört ayak üstüne düşebilmek demek. Tüm yapılan hatalar aslında öğretiyor olmak da demektir. Yersizlik, belirsizlik ve kaçmak. Hayatının en anlamlı hikayesi olabilir belki de. Kaçtığın ve korktuğun şeylerin gelip seni bulması. Kaçmanın amacı o zaten, tekrar buluşana kadar kendini hazırlamak. Bir insanın zarar vermek ve zor kullanmak için güce ihtiyacı olur. Sevmek için güce ihtiyaç duymaz. Bir çaba da gerektirmez bu anlam da. Tek başına çaresiz kalırsın. İşte o zaman kendine döner ve tüm gücünü toplamak zorunda olduğunu anlarsın. Kader kendisiyle çelişen bir kavramdır. Yaşanmış kötü şeyler kadere bağlanır, iyi durumla

Yıllar önce bir çiftçi fırtınası bol olan bir tepe de bir çiftlik satın almıştı. Yerleştikten sonra ilk işi bir yardımcı aramak oldu. Ama ne yakındaki köylerden ne de uzaktakilerden kimse onun çiftliğinde çalışmak istemiyordu. Müracaat edenlerin hepsi çiftliğin yerini görünce çalışmaktan vazgeçiyor, burası fırtınalıdır, siz de vazgeçseniz iyi olur diyorlardı. Nihayet çelimsiz, orta yaşı geçkince bir adam işi kabul etti. Adamın haline bakıp "çiftlik işlerinden anlar mısın?" diye sormadan edemedi çiftlik sahibi. "Sayılır" dedi adam, "fırtına çıktığında uyuyabilirim." Bu ilgisiz sözü biraz düşündü, sonra boş verip çaresiz adamı işe aldı. Haftalar geçtikçe adamın çiftlik işlerini düzenli olarak yürüttüğünü de görünce içi rahatladı. Ta ki fırtınaya kadar. Gece yarısı fırtınanın uğultusuyla uyandı, bina çatırdıyordu. Yatağından fırladı, adamın odasına koştu: "Kalk, kalk! Fırtına çıktı. Her şeyi uçurmadan yapabileceklerimizi yapalım." Adam yatağında

Ergenlik zor geçer, genç olanda.  Orta yaşta depresyon.  Yaşlı da yaşlılık sendromu, biraz daha olunca da bunamak. Her yaş sıkıntı anladık. Hayat böyle bir şey onu da öyle anladık. Hayat anlamak demek, onuda anladık. Çözüm? H er  şeyi  oluruna  bırak :) Umudunuzu yitirmeyin mucizeler her gün oluyor. Her gün dünya yeniden kurulur ve biz yerimizi yeniden alırız. Hayata tutunmak istiyorsan azmederek, sabrederek, pes etmeyi değil, mücadele etmeyi seçeceksin. Beklemek, hayatın dışında akan bir başka zaman.  Beklemek sessizliğin dile gelmiş hali. Belki de sadece sabır.  Sessizliğin içerisinde  söylenmemiş binlerce gizem saklı.  Sessizce anlaşılmayı bekledik, anlatmaya çalıştık içimizdekileri.  Sessizlik en büyük sesimiz oldu duyura bildiklerimize. Gerçek şu ki, biz emanetleri göklere, yere ve dağlara sunduk. Onlar bunu yüklenmekten kaçındılar ve ondan korkuya katıldılar.   Ne kadar kaçarsan kaç kaçtığın şeyin içinde bulursun kendisini.  Tıpkı b