Pes etme, vazgeçme...
Erken olgunlaşmak zorunda kalan insanlar hayatının ileri yıllarında kayıp çocukluğundan muzdarip olarak çocuklaşıyorlar biraz. Ve yaşanamayan her zaman dilimi geri gelip mutlaka hesabını soruyor. Zamana o kadar çok şey bıraktık ki, zaman yeter mi zamana bilinmez. İnsanın önce kendisi olmaya, iç dünyasındaki savaşı yenmeye ihtiyacı var. İnsanlara hak ettikleri muameleyi yapmak gerekiyor. Hak etmeyenlere verilen sevgi de, saygı da, gösterilen hoşgörü de israftan başka bir şey olmuyor. Kimseye göre yaşama sadece kendin için yaşa. Çünkü gerçek anlamda yaşamak budur. Yanlış bildiğin yolda herkes ile beraber yürüyeceğine doğru bildiğin yolda tek başına yürü. Başkasının yolunda yürüyen kendi ayak izini bırakamaz. Değer verdiğin şeylere ulaşmak için harcadığın emeğin ne kadar mutluluk verici olduğunun farkına varabilmek, umut biraz daha acı çekmektir bu da güç gerektirir. Umut iyi bir sabah kahvaltısı, kötü bir akşam yemeğidir. Her ne kadar yıkılmış hayallerimiz olsa da yarına um