İnsanlar yoruyor onlar gibi olmayanları!
Yaptığımız her iş için emek harcıyoruz. İdealist bir insan olarak mesleğini icra etmek istiyorsun, bir bakmışsın bütün ihale sana kalmış. İş yükü koydukça koymuş üstüne. Üstelik nerede yetenek yoksunu insan varsa siyasi güç endikasyonu ile en kaymağı bol yerde besiye çekilmiş. Hümanist duygularla çevrene, ailene katkım olsun diyorsun bakıyorsun sırtında semer, bilinçli ve sorumluluk duygusu yüksek hareket ediyorsun bakıyorsun herkes daha geriye gitmiş. Yalnız ilerliyorsun yükünle, yoruluyorsun, kırılıyorsun, yolunun hedefinden şaşırıp ortada kaldığını gördükçe bir güvensizlik, bir endişe yapışıyor yakana ve sonrası sessizlik.
Kendisini bilen insan her şeyi içinde yaşayıp kimseye belli etmez, diğerleri gibi kıyameti koparmak yerine gidişi bile sessiz ve asil olur, her şeyi kişiliğine yakışır yapar. Ama iyi oyunculuğadır değer görünür de, yapıcı ama arkasında parçalayıcı olana değer vermek vardır insanın doğasında. Genelde küçükken hep susturmak niyetine görüntü ile avutulan çocuklardır kananlar, bugünde aynı şekilde susturulanlar.
Maddi güç hırsı, beğenilme arzusu, farklı olma çabaları, kazanma aşkı, görünüm, gösteriş, hep bana psikolojisi, bana dokunmayan yılan bin yaşasın mantığı bitirdi güzel yaşam duygularını ve insanın kontrolsüzlüğüyle birleşince de ruhsuz canlılar olduk.
Aslında insanlara biraz ego da lazım, öz güven de, mütevazilik de önemli olan dengeli olmak, aşırıya kaçmamak. Ego ve öz güven birbirine karıştırılmamalı ve komplekste unutulmamalı. Olumlu yaklaşım çoğu zaman bizleri olumsuzluklardan koruyabilir. Yine aynı şekilde kibir ile insanın kendi hayatı için yaptığı seçimler karıştırılmamalı.
Yüksek egonun eksiklik belirtisi olduğuna inancım tam. Kendinde olmayanı varmış gibi yapmak, karşısındakileri ezmekten başka bir şey yapmıyor ve böylelikle de zirvede oluyorlar. Herkes zirveye çıkmak ister ama zirve son duraktır. Entegre sistemdeyiz, zirveyi görürsek dibi de görürüz. Buna karşılık zirveye AZİMLE ulaşan kişi orada tutunmayı başaracaktır. Zirve korkulacak, sakınılacak bir şey değil değil mi? yoksa herkes orası için bu kadar kendini paralar mıydı? Yine de orası uçurum, tutunan görmedim varsa da parmakla sayılacak kadar azlar.
Bazen öz güveni düşük insanlar, öz güveni dozunda insanlarla karşılaştıklarında egoları incinir ve onu kendi düzeyine çekme çabasına girerler. Bunların içlerinde bir yerlerde ezik hissettikleri bir yönleri vardır. Bunlarla karşılaşmamak için donanımlarımızı çoğaltmalı, farklı bakış açıları keşfetmeliyiz. Frekanslar kısa devre yapıyorsa, mesafe koymak kendim için geliştirdiğim en pratik çözüm.
HÜLYA ÇAKICI
http://www.hthayat.com/blog/haber/1051005-insanlar-yoruyor-onlar-gibi-olmayanlari
Yorumlar
Yorum Gönder