HÜLYACA YORUMLAR

Dünya romantik değil, aşkın dünyası hayal meyal, aldatan aşk değil insan, bu yüzden hep cesurların işi olmuş aşk. Ne kadar cesur davranırsa hayatının o denli genişlediğini, ne kadar korkak davranırsa hayatının o denli daraldığını insan çok sonra anlıyor. Biriyle kocaman bir zamanı harcayıp sonra onun tamamen bir yabancı olduğunu öğrenmek ise en büyük kayıp oluyor. Hayatın tekrarı yok, zaman boşluk kabul etmiyor. Sizin ihmal ettiğiniz yeri başkaları ihlal ediyor. İnsanlar birbirlerine çok kolay ulaştığı için çokta kolay harcıyor. Gidenin yerine yenisini hemen buluyorlar (eş, dost, sevgili, akraba, arkadaş) ve kısa zamanda çok insana uğrak yeri oluyorlar, bu yüzden ilişkiler daha sığ, insanlar hata konusunda daha özensiz. Affetmek sürekli size yapılan haksızlığa, yanlışa kredi vermek, hak ediyorsun demektir. Kasıtlı, bilerek, bencilce kıranları affetmek kolay mı? Affetmeye gerek var mı? Affetmeye çalışırken karşıdaki aynı hatayı sürekli yapıyorsa, bu hatalara devam eden insan

Affetmek insan için en özgürleştirici eylemdir, kin ise tutsaklaştırır. Tecrübe gerektiği zaman gerekeni hatırlamayı gerektirir. Unutsan bile yapılanı, ne yapman gerektiğini hatırlarsın. Beyin sürekli yapılan haksızlıklarla doluysa ve başka şey düşünemiyorsa obsesyona dönüşür. Beyin sürekli bunlarla iç içe olduğu için sağlığa da zararlıdır. Bilinç altı temizliği yapmayı, haksızlık yapanlara hayır demeyi, mesafe koymayı öğrenmek gerekir. Hayır denmediği için böyle insanlar fazlaca şımarır ve hem bize, hemde kendilerine zarar verirler. Bu zarar kendilerini dünyanın merkezinde görme ve narsist kişilik bozukluğuna yol açar. Bu insanlardan uzak durmak, hem sağlığımızı, hem huzurumuzu, hem beynimizi korumak için faydalıdır. Bunlarla meşgul etmeye hiç gerek yok kendimizi de ve beynimizi de. Bazen boş vermek gerekebilir ama bu demek değildir ki, yapılan haksızlığı unutun sadece aynı haksızlığa ve duruma bir daha düşmeyin. Yapılan haksızlığı unutmayıp tepki gösterince de tepki alıyorsun