HÜLYACA YORUMLAR

Birlik bilinci kişisel ruhun yani bilincin, evrensel ruh yani bilinç içerisinde çözülmesi anlamına gelir, kişiselliğin tüm tortuları çözüldüğü için hiç ama her şey olarak tariflenebilir. Kaynak olan hiçlik yani belirmemişlik, her şeyliği yani belirmişliği de temel içinde barındırır. Dış dünyaya odaklı yaşarsak hayatımızda trajediler bol olur. Onun için içine dönüp kendindeki sevgiyi hissedersen ne sahip olmak ne de olmamak üzer. Biraz tüketmekle de ilgili. Tüketen bir toplum pek çok şey gibi sevgiyi de, dostlukları da diğer değerlerimiz gibi tüketip bitirir. Sonunda mutsuz, doyumsuz, arayış halinde yeni tüketecek değerler arayan kitlelere dönüşülür. İnsanoğlu parçalar içinde tam ve bütün bir biçimde öznel sorumluluğunu alarak özgürleşebilir. Nesne kendi içinde olduğu yerdedir, öznel olan bizler belirli standartlar oluştururuz, bunlarda bazen bize öğretilenlerden gelir. Yaşadığımız dünyada da bize öğretilenler estetik kaygılar ve kapital düzen içerisinde daha karmaşık bir hal al

Japonya’da bir çocuk 10 yaşlarındayken bir trafik kazası geçirmiş ve sol kolunu kaybetmiş. Oysa çocuğun büyük bir ideali varmış. Büyüyünce iyi bir judo ustası olmak istiyormuş. Sol kolunu kaybetmesiyle bu hayali de yıkılan çocuğun babası, Japonya'nın ünlü bir Judo ustasına giderek yardım istemiş. Usta ertesi günden itibaren tam on yıl boyunca çocuğa tek bir hareket öğretmiş ve her gün bu hareketi çalışmasını istemiş. Çocuk zaman zaman hocasının yanına gitmiş. “Bu hareketi öğrendim başka hareket göstermeyecek misiniz” diye sormuş. Hocanın cevabı “Sen aynı hareketi çalış oğlum. Zamanı gelince yeni harekete geçeriz” olmuş. 2 yıl, 3 yıl, 5 yıl derken çocuk judodaki 10’uncu yılını doldurmuş. Bir gün hocası yanına gelip “Hazır ol” demiş “Seni büyük turnuvaya yazdırdım. Yarın maça çıkacaksın.” Delikanlı şaşırmış. Hem sol kolu yok hem de judoda bildiği tek hareket var. Ünlü judocuların katıldığı turnuvada hiçbir şansının olmayacağını düşünmüş ama hocasına saygısından ses çıkarmamış.