HÜLYACA YORUMLAR

Popüler bilim diye bir kulvar var. Lise düzeyindeki bilgi ile bile en değişik konuları bile kavrayabiliyorsunuz. Kuantum fiziğinin temeli diyebileceğimiz Planck sabitini bulan Max Planck ömrünün sonuna kadar bulduğu bu şeyi kabullenemedi. Çünkü bulduğu şeyin dahil olduğu kuantum modeli bilimsel değil de masalsı bir evreni tarif ediyordu. Bu mümkün olamazdı. Evren mutlaka klasik anlayıştaki bilime uygunluk gösteriyor olmalıydı. Yani kuantumun temellerini atan bilim insanları bile kuantumu kabullenmekte zorluk yaşamışlardı. Biz gündelik işlerin kısır döngülerine hapsolmuşken mükemmel ve sonsuz bir evrende bulunduğumuzun farkında bile değiliz. Evren çok acayip, hiç mantıklı davranmıyor. Bunun farkına varan fizikçiler bile bunu kabullenemiyebiliyorlar. Einstein yıllarca inat etti kuantum modelini kabul etmemek için, kuantumu geçersiz kılmak için. Kuantum denklemlerinden saçma bir sonuç ortaya çıkardı. Sonuç o kadar saçma ve imkansızdi ki, kuantum fikrini çürütebilirdi. Ama ya

İnsanın bazen kendisiyle bile konuşmak istemediği konular vardır, bunlar canını yakar ama anlatırsa dahada çok canı yanar, zamanı gelince de anlattığı kişiler anlatanı derdiyle vururlar. İnsanların duygularını en derin yerlere gizlemeleri, benliklerinden gitgide uzaklaşıp güven ortamının bozulması, sanal bir dünya yaratmaları ve kendilerini oralarda görme isteği bu yüzden artıyor belki. İnsandan insana farklılık gösterse de istisnasız her insanın en derinlerinde tuttuğu, kendine sakladığı duyguları, zaafları, sırları vardır bunlar konuşulsa da kimseler anlamaz. Aslında hepimiz bizi anlayabilecek, çözüm üretebilecek, bizi olduğumuz gibi kabul edebilecek insanlarla konuşmak isteriz. Ama herkes birbirinden taktir beklediği için ortak fikirlerde buluşur ve dolayısıyla saklanır içtekiler. Anlaşılacağımıza ve yargılanmayacağımıza inansak paylaşma isteğiyle doluyuzdur. Aksi olacağını bildiğimizden susmayı tercih ederiz. İçimizdekiler genelde insanların algılayabileceği duygular deği