SEVMEK mi? BEĞENMEK mi?
Sevince, yalnızca sevdiğin için yaşamak istersin, yalnızca yanında olmak, yalnızca onun olmak, yalnızca onun zevk aldığıyla zevk alıp, sevmediğinden kaçmak istersin. Sevdiğin öylesine sarmıştır aklını, fikrini, ruhunu ki, her şey sana, onu hatırlatır, yanında iken bile onun içinde olmak istersin. Yakınlık bile uzak gelir sana. Sen kaybolursun, sende sevdiğin kalır yalnızca, beyninde. Onun bakışıyla bakar, onun değerlendirmesiyle değerlendirir, onun diliyle konuşmaya başlarsın. Gözün ondan başkasını görmez, kulağın ondan başkasını duymaz, elin ondan başkasına uzanmaz olur. Her an sana sahip olmasını, her an seni kucaklamasını istersin. Bedensel yakınlık bile korkunç uzaklık gibi gelir sana ve onunla tek bir beden, tek bir ruh, tek bir şuur olmayı dilersin. Beğenen sahip olmak ister. Seven de sevdiğinde yok olur. Vazgeçer birçok şeyden sevdiği uğruna. Bazılarının da sevgi kokusu sürülür üstüne “aşığım” sanır. Ama sevdiği uğruna, fedakarlık etmeye gelince sıra o koku siliniverir üz