Kayıtlar

kibir etiketine sahip yayınlar gösteriliyor

Fırıldak olmuş bu insanlar!

Resim
Ah be dünya sen dönüyorsun onu anladık ama bazı insanlar senden daha hızlı dönüyor ve bunu ortada hiçbir yörünge yokken başarabiliyorlar. Bazı insanlarla uğraşamazsınız dolama olmuşlardır, nereye döndükleri belli değildir salıverin gitsinler. Bir şeylerin eksikliğini yaşayanların gözü kara oluyor. İstedikleri her neyse ulaşmak için şereflerini, namuslarını düşünmeyip insan olduklarını unutuyorlar. Herkes değer peşinde alkış peşinde, oysa insanın alması gereken en önemli alkış kendi iç alkışıdır. Hiçbir zaman bir başkasına tüm benliğimizle güvenmemek gerekiyor, çünkü kimse kimseye tüm benliğiyle görünmez. İnsan hatalarla dolu, duygularına çok çabuk esir olandır. Alışmışız! herkesin bizim gibi olmasını, bizim gibi hissetmesini, bizim gibi davranmasını istiyoruz. Ama herkes farklı herkesin ailesi, yetiştiği yer, kapasitesi, kişiliği farklı, böyle olduğu için hiç kimsenin birbirini ötelemeye, dışlamaya hakkı yok. Farklılıklar hayatımıza anlam katar, empati yeteneğimizi geliştirir, bizi

Amatörler Profesyonel iş yapamaz

Resim
Fatih Terim'in milli takımdaki başarısını bir kefeye, aldığı maaş ve primleri de bir kefeye koyalım, geçmişteki Milli Takım hocalarımıza haksızlık olmuyor mu? Ama imPARAtor hala HESAP SORMA peşinde. İngiliz Antrenör gibi dönüş uçağından iner inmez istifasını verip gitmesi gerekirken üstelik. Başarı karşılığında para beklentisi yok para zaten cepte, uğraşmak yerine uğraşıyormuş gibi şov yapması yetiyor İmPARAtora. Profesyonellikte prim başarıya bağlı ve başarıyla doğru orantılı olur. Başka ülkelerdeki onurlu oyuncular ve onurlu antrenörler, başarısız oldukları zaman istifa ederlerken bizimkiler hala para peşindeler. Milli takımlar düzeyinde bizim kadar prim alan başka ülke yok. Şampiyon olsak bile bu kadar prim fazla. Avrupa da çeyrek final oynamadan, dünya kupasın da gruptan çıkmadan geçilen aşamalar da prim verilmemesi gerekiyor fikrimce. Başarı yok, mücadele yok herkese prim dağıttılar. Dağıtılan ve onların hak etmediği paralar halkın cebinden çıkıyor. Rahat rahat tatil yapıp

Ego! Ben merkezli düşünme

Resim
Başkalarının kalplerini incitmekten kaçın. Çünkü başkasına verdiğin acının zehri er ya da geç sana geri döner. (Kızılderili Atasözü) Bir tarafın çıkarı - karşı tarafın kaybı = Menfaat. (Bence) Belki de illa bir tarafın kaybetmesine gerek yoktur. Bütün güçleri birleştirip bir çıkar sağlamak da menfaat değil midir? Sorunun kaynağı çıkar sağlamayı istemek değil. Diğerlerinden üstün olduğuna inanmak isteği. İlişkilerimizdeki temel sorunlardan biri karşımızdaki ister ailemizden biri, ister sevgilimiz, dostumuz, arkadaşımız olsun birbirimizin düşünce, duygu ve davranışlarımızı yanlış anlamamız, yani tam anlamıyla birbirimizi tanımıyor olmamızdır. Eksik ve kompleksli insanlar kendilerini övmeye ve övünmeye ihtiyaç duyarlar. Çalıştığım bir yerde sürekli kitap tavsiye eden birisi vardı. Gelene geçene ezberlemiş arka yüzü tavsiye ediyor veriyor ve geri istiyor. Ben çok akıllıyım havası. Elinde benim başka bir isim altında yazdığım gelişim üzerine bir kitap mevcut. Artık iyice t

Hayat dediğin bir kapıdan giriş, bir kapıdan çıkıştır!

Resim
Bir zamanlar, bütün duyguların üzerinde yaşadığı bir ada varmış! Mutluluk, Üzüntü, Bilgi ve tüm diğerleri, Aşk da dahil. Bir gün, adanın batmakta olduğu, duygulara haber verilmiş. Bunun üzerine hepsi adayı terk etmek için sandallarını hazırlamışlar. Aşk, adada en sona kalan duygu olmuş. Çünkü mümkün olan en son ana kadar beklemek istemiş. Ada neredeyse battığı zaman, Aşk yardım istemeye karar vermiş. Zenginlik, çok büyük bir teknenin içinde, geçmekteymiş. Aşk, "Zenginlik, beni de yanına alır mısın?" diye sormuş. Zenginlik, "Hayır, alamam. Teknem de çok fazla altın ve gümüş var, senin için yer yok." demiş. Aşk, çok güzel bir yelkenlinin içindeki Kibir'den yardım istemiş. "Kibir, lütfen bana yardım et!" Kibir "Sana yardım edemem, Aşk. Sırılsıklamsın ve yelkenimi mahvedebilirsin." diye cevap vermiş. Üzüntü yakınlardaymış ve Aşk yardım istemiş "Üzüntü, seninle geleyim." Üzüntü "Of Aşk, o kadar üzgünüm ki, yalnız kalmaya i