HÜLYACA YORUMLAR

Acımasız dediğimiz zamanın halimize acıdığı zamandayız. Zaman kadar dürüst olabilsek keşke. Geldiği belli, gittiği belli, bittiği belli. İnsanın neyi belli? Hayır demeyi bilirsek belki insanları da tanıyabiliriz. İpleri ele almalı, kontrol etmeli, yaşamımızı yönlendirmeli, önceliği kendimize vermeliyiz. Hayatın gerçekleri hep ölüme yaklaşınca anlaşılıyor. Yaşam sadece nefes alıp vermek, yemek içmek değildir, ölümde yaşamın bir evresidir. Doğada canlı olan her şey ölür, dirilir ve yenilenir. Hepimiz sonbaharda yaşlanacak, kışın toprağa düşecek ve ilk baharda yenileneceğiz. Evrendeki en önemli şey olan zaman her şeyin başlangıcının ve sonununda belirleyicisidir. Zamanı ilerletemez, durduramazsınız, tek gerçek zamandır ve her şeyden kıymetlidir. Hayatımız yaşanılan yılların uzunluğundan çok dolu yaşanan anların toplamıdır. Yaşamı yaşadıkça öğrenip tecrübe sahibi oluyoruz. Geçmişteki yaşanmışlardan alınan ders ve güzellikler geleceğin hazırlayıcısı olarak düşünülürse bize kattı

Mutluluğu insanlardan beklersek sonuç hüsran olur. Hayat acımasız hepimiz dar bir boğazdan geçiyoruz. Mücadeleyi bırakmayıp her şeyden önce kendimiz için yaşayamalıyız, akrabayı, çevreyi, kimseyi mutlu etmek zorunda değiliz. Herkesin hanları, hamamları, fabrikaları yok, asgari ücretle mutlu olmaya çalışan milyonlarca insan var. Ayaklarımızın üzerine sağlam basmalıyız yoksa sonuç kaçınılmaz. İçindeyken bazı şeyleri göremiyoruz zamanımızın dışına çıkıp kendimizi izlemeye vaktimiz olmuyor. Buna rağmen bize sadece kendimiz doğruymuş gibi geliyor ve bu arada zamanda çok hızlı akıp gidiyor. Geriye dönüp baktığımda anlıyorum ki, eski günler çok güzelmiş mutlu ve berabermiş insanlar, şimdi paran varsa yanındalar insanların işine geldiğin kadarsın. Özlediklerimiz, sevdiklerimiz yok artık, gelecekle birlikte hayallerimizi, insanlığımızı, duygularımızı, gülüşlerimizi, huzurumuzu, saygımızı, nefsimizi kaybediyoruz. Paranın her şey olduğu bir dünyada yaşıyoruz. İnsanların çoğunun hedefi y

Deneyim zenginliğine kapalı bir toplum denek olur. Güç ve yüce olan her şey aslında insanın özünde vardı. Oysa insanlar kendilerindeki bu yönü körelttikçe güç ve yücelik de uzaklaştı. Ve onlar uzaklaştıkça insanlar bu öz parçalarına yozlaştı. Hatta kendileri bile yok oldu. Çünkü beyinleri bile ellerinden alınmış kobaylaşmış oldular. İnsanın zamanla fikirleri kemikleşir kolay kolay kimse de değiştiremez. Bir sisteme aitseniz bildikleriniz sadece inanmanız gerekenlerdir. O yüzden de o sisteme ait olan o bilinenleri bilmekle yetinenlere normal, daha ötesini araştıranlara da deli diyorlar. İnanmak isteyen birine hiçbir şey imkansız gelmez, inanmak istemeyen birine ise gerçekler mantıklı gelmez. Gerçek kimsenin umurunda değil. Bilinç ne kadar artarsa, umutsuzluk o derecede şiddetlidir. Çok şey anlatmaya gerek yok. İnsanlar, insanların gözünde kabul görmek için her haltı yer. Cehalet hiçbir coğrafyaya ait olmadığı gibi yeryüzünün en güçlü yerlisidir. Gezegendeki en ilginç varlık nezake