Nankörlüğü kedide değil, insanda tanıdım...
Kimi insan odaya girdiğinde odayı aydınlatır, kimi insan da çıktığında. Hepimiz bu sözün doğruluğunu defalarca yaşamışızdır. Hani bazı insanlar vardır, onlarla ilk kez karşılaşmamıza rağmen anında kendilerinden hoşlanırız. Bulundukları ortama neşe, canlılık, sıcaklık getiren insanlar. Çevresindekileri rahatlatan insanlar. Bu tip insanların yanında kendimizi rahat hissederiz, maske takmaya ve savunmada olmaya gerek duymayız... Bu insanlar yaşama dostça, sevgiyle bakar ve etrafımdaki insanlarında böyle bakmalarına sebep olurlar... Yaşamlarını bir serüven gibi çocuksu bir neşeyle ve haz alarak sürdüren insanlardır bunlar... Hareketleri rahat ve doğaldır, etrafına yaydıkları enerji güçlüdür. Ve her daim gençtirler. Bir insanın fiziksel çöküntüsünün nedeni, ruhsal çöküntüdür. Hayata hepimiz bahsettiğim bu insanlar gibi başlarız aslında. Sonradan şekillenir, şekillendirilir davranışlarımız. Çoğunlukla başkaları tarafından olur bu. Çekemezler sizin huzurunuzu, neşenizi. bakı