HÜLYACA YORUMLAR

Çocuklarımız sadece bizim çocuklarımız olarak kalmayacaklar. Birilerinin arkadaşı, karısı, kocası, annesi, babası, patronu, çalışanı vs. olacaklar. Büyütürken bunu unutmamak gerekiyor. Sadece aldığı diplomalarla, kazandığı paralarla yürümeyecek hayatı, ona en gerekli şey sağlam, güçlü bir kişilik ve vicdan dolu bir kalp olacak. Ne ekersen onu biçersin misali paraya odaklı yaşıyor, çocuklarımızı da öyle yetiştiriyoruz sonuçta da çıkan hasadı normal karşılaşmak gerekiyor. Ülkemizdeki eğitim seviyesi diğer ülkelere ters orantılı olarak ilerliyor. Eşitlik ve yeteneğe göre eğitim sistemi yoksa eğitim hiçbir şeydir, yarış atı gibi sınavdan sınava koşan birinin ailede desteği de yoksa sanata, spora yönelmesi çok ileri yaşlara kalır. Günümüzde artık okuduğun okulunda bir önemi yok, önemli olan kendini ne kadar geliştirdiğin. Gelişmiş toplumlarda, eğitimi siyasiler değil eğitimciler dizayn eder. Eğitim öğrencinin ilgisi ve kabiliyetine göre yönlendirilir, daha küçük yaşlarda buna yöne

Düşünselliğin ve soruşturmanın toplumsal hale bürünmesinin önünde bir çok engel var. Büyük patronlar, siyasiler, politikacılar, din adamları, liderler vs. Bu engeller sorgulamanın ve derin düşünmenin topluma yayılmasına izin vermezler. Çünkü pragmatik düşünceleri, hükümdarlıkları tehlike altına girer. Azınlık gruplar ise patronlar için tehlike değildir, düşünemeyen toplumun algılarını yöneterek bir takım tanımlamalar ve sınıflandırmalar ile bu azınlık grupları hedef haline getirerek onlar üzerinde kötü bir bakış açısı yaratırlar. Böylelikle çoğunluk daima düşünceden yoksun ve vasat kalır, azınlık ise bir şey yapamaz. Bu koşullar içinde yapacak bir şey kalmaz insanların eli kolu bağlanır, zamanlarının çoğunu telefon, televizyon ve boş şeylerle geçirmeye başlarlar. Böylece toplum kitap okumak, düşünmek, araştırmak ve sorgulamak yerine kolaylığa kaçar. Bir kitabın okunması, araştırılması veya üzerinde düşünülmesi hem beyin jimnastiği olur hemde kişinin düşünme yetisini geliştirir

Kendinden zeki birine tavsiye vermek iyi niyet gerektirdiği kadar aptallıkta gerektirir. At gözlüklerini çıkarmadan, empati yapmadan, kendi fikri olmayıp ağızdan dolma tüfek gibi hiç düşünmeden her duyduğunu aynen tekrarlayanlar unutmayın, sorgulamak beyin gerektirir. Ders çıkartmak yürek, hayata geçirmek azim, gerçekleştirmek deha gerektirir herkesin duyarlılığı kendi dehasıdır. Şarkılar söylüyordu insanlar acı, sevgi, mutluluk içeren. Söylerken bile kendi olmama çabasındaydı her dudak. Uydurmaydı her şey. Kendine bakmamak için her şeyi görüyordu insan. Kanal değiştirmek kadar kolaydı vicdanları susturmak. İnsana saygımı korumak için insanlardan uzak duruyorum, demiş Dostoyevski ne kadar doğru söylemiş. İnsanları anlamak için vazgeçmen gereken ilk şey benliğindir. Yaşamak isteyenlerle ölmek isteyenler anlaşamaz. Yaşamak isteyenler birbirlerini öldürür, ölmek isteyenler başkalarını yaşatır. İnsanlar inanmak istediklerine inanır. Bu türün en büyük zaafi bu sanırım. Ben sadece gerç