HÜLYACA YORUMLAR

Düşünüp sorgulamak zor geldiğinden doğru bildiklerimize sarılıp savunuyoruz, çünkü inanmak düşünmekten daha kolay geliyor. Çocukluktan itibaren empoze edilmiş düşüncelerin terk edilmesi oldukça zorlu ve irade gerektiren bir işlemdir. Bireyin yaşamındaki ilk otorite ailesidir. Ailelerde genellikle fikir, düşünce ve inançlarını tek doğru olarak bireye aktarırlar. Düşünme ve sorgulama noktasından uzak olan birey ise şüpheden uzaktır. Düşüncelerinin ve inandığı değerlerinin tek doğru olduğuna inandırılan, hayatı boyunca tek sözde gerçeklerle yaşayan birey, karşısındaki gerçek doğru olsa bile kendi düşüncelerini ölümüne savunur. Ona öğretilen, dayatılan cehalettir aslında ve değiştirmesi çok zordur. Bir insanın kendi düşüncelerinden şüphe edebilmesi için düşünebilme ve şüphe edebilme noktasında olması gerekir, bunlar ise ona öğretilmemiş olgulardır. Savunduğu görüşler kendi bedeninden bir parçaymış gibi gelir. Güvendiği insan olmayan veya insanlar ile iletişime geçemeyen kişi savund

SEVGİ Kromozom saymaz... En büyük engel SAYGISIZLIKTIR... 3 Aralık Dünya ENGELLİLER GÜNÜ Tüm engellerin kaldırılması dileğimle kutlu olsun... Daha okula yeni başladığım yıllarda, hareketleri kısıtlı ama gözlerinin içi gülen bir kız görmüştüm. Neden bu şekilde davrandığını sorduğumda özürlü olduğunu söylediler. O yıllarda, ENGELLİ değil ÖZÜRLÜ kelimesi kullanılıyordu. Hayatımda gördüğüm en sevimli ve gülen yüze sahip bir kızdı. Yıllar sonra benimde iki kızım oldu. Şükürler olsun ki Allah'ıma, sağlıkları yerinde. Ama çok üzüldüğüm şeylerde yaşadım ve hep o engelli kız çocuğu geldi gözlerimin önüne. Hep yaşadıklarımı yazmak istedim. Kaç kere yazdım yazdım sildim kim bilir... Devamı hiç gelmiyordu, hiç gelmeyecek de. Hep eksik kalacak çünkü, tamamını ya ben yazamayacağım, ya da yazmak istemeyeceğim... Çünkü yazarken yazdığım her kelimeyi yaşıyorum ve ağlıyorum... Şimdi olduğu gibi... Yaşanmışlıkları yazmak hiç kolay değil, kolay kolay kağıda dökülemiyor... Kalpten g

Kimse kimsenin insanlığını yargılayacak kadar insan değildir. Önyargılar pranga gibidir kırmak şarttır. Söz konusu cahil insanlar olunca önyargı da hazırında bekler. İnsanlar sadece önyargılardan ibaret oluyorlar bazen ama bilmiyorlar ki, kalp sızısı, neşe, sevinç, hüzün, azim vs. bir insanın hayatı. Benim hayatımı gör çaresizliğe nasıl sabır denilirmiş o zaman anlarsın. Benim sustuğum gibi sus o zaman beni yargılamaktan vazgeçip beni anlayabilirsin. Beni yargılamak istiyorsan ilk önce hissettiklerimi hisset, yaşa ve gör kısaca. Kim bilebilir kimin neler yaşadığını ancak insanın kendisi bilir neler neler yaşadığını. İnsanoğlu bu kendi açığını görmez ama başkalarının açığını aramaktan da geri duramaz. İnsan bazen anlamaya çalışmadan önce yargılama yoluna başvuruyor, seçtiği en kolay yollardan birisi bu çünkü, daha çok işine geliyor. Bir başkasının kabahati hakkında konuşmadan önce daima kendi çarığının içine bakacaksın. Önyargı insanların hayatlarının önüne çektiği kocaman, yıkı