HÜLYACA YORUMLAR

Algıları fazlaca açılmış birinin her insanı ayrı ayrı okuması kadar hayatı çekilmez hale getiren bir şey yok. Düşünmekten utanmıyorsan söylemekten de utanma. Konuşulacak yerde susmak kendini hiç etmektir. Hiç kimse senin hamle yapmanı beklemiyor, kimsenin taş sayısı aynı değil, herkes için aynı kurallar da geçerli değil. Herkes kendi acısı kadardır. Kontrol altına alınacak bir şey değildir bu, kendiliğinden gelir ve kendiliğinden de gider. Korkmadan yakacaksın bazen gemileri yanan sen olmak istemiyorsan. Bazı sözlerin muhatabı, kulaklar değil vicdandır, duymuyorsa vicdanlar zorlamayın. Sizi düşünmeyen, anlamak istemeyen, anlamamazlıktan gelen insanlara yön değil yol vermelisiniz. Kimse mükemmel değil, yaşadığımız sürece hep eksiklerimizi tamamlamaya çalışıyoruz ama ilk önceliğimiz iyi olmaktan geçmeli. Günah maddi olarak, iyilik manevi olarak kazanır. Günahlar manevi kazanca asla ulaşamaz ama iyilikler zamanla maddi olarak da kazanılabilir. Seçim insanlarındır kişiliğe ve d

Adaletsiz dünya yüzümüze vuruyor adaletsizliğini kimine çok, kimine yok. İnsanların çıkar mantığı kültürler ile beslendiğinden kişilik toplumsal, maddi, manevi çıkarlar çerçevesinde oluşuyor. Fakirler olmasa bizi kim yönetecek? Zengin nasıl daha zengin olacak? Onları başımıza kim seçecek? Fakir, fukara, yoksul olsun ki, karın tokluğuna çalışsın. Aslında yoksulluk yaşayanların değil, yaşatanların sorunu olmalı. Üretimde çalışanlar iyi şartlarda mı çalışıyorlar, haklarını gaspetmiyor mu patronları? Biri üretecek, diğeri villada keyif yapacak, ona keyif yaptıran da üretimde bulunan. Bu iki olgu arasında her iki aşırı uçtan da uzak olmalı. Zengin fakirin sırtından para kazanarak zengin oluyor, adaletsizliğin bir örneği sistemin kötü ilerleyişi, yaradılış da hepimiz eşitiz ama işin içine para girince çalışan değil çalıştıran olmak istiyoruz. Herkesin çalışarak kazanması, insanların kendini gururlu, mutlu hissetmesi gerekiyor ki, toplumca refaha erişebilelim. Buna da iş imkanları

Mutluluk günümüzde büyük bir sömürü aracına dönüşmüş ve her yerde sadece mutlu olmak zorundaymışız gibi bir algı yaratılmış durumda, aslında bu da bir duygu terörü. Kapitalist bir düzende yaşıyor olmanın baskısıyla tek amaç mutsuz olmamak, yani günümüzde mutlu olmanın formülü mutsuz olmamaktan geçiyor. Para mutluluğun nedeni değildir ama yokluğu mutsuzluk nedenidir. Gelir arttıkça mutluluğun kaybolması ve kendi kendimizi teselli ederken söylediklerimiz dış etmenlerden çok bakış açısı mutluluk yada mutsuzluğu belirliyor. Ben geliri arttıkça mutsuz olan biriyle karşılaşmadım. Ama gelir azaldıkça mutsuzlaşanı çok gördüm. Aslında parayla etrafına daha çok faydalı olursun, başkasını mutlu edebildikçe sende huzur bulursun ailene, çevrene, borcu olana yardım edersin, belki bir öğrenciye burs verir iyilik yaparsın ve gün gelir o iyilik sana döner, dolaşır geri gelir evrenin kanunudur bu. Para olursa kirayı nasıl denkleştireceğim derdi yok. Faturaların son günü yaklaşıyor gecikirse

Hepimizin iş bulmak için gayret sarf ettiği bulunca da huzursuz olduğu bir süreçteyiz. İnsanların çoğu mutsuz, umutsuz, kaygılı mecburiyet ve yaşam kavgası elini kolunu bağlamış durumda. Hayatın ne olduğu ile ilgili algılarımızı ortalama sıkıntılara denk gelecek seviyede tutarsak belki hayatımız biraz daha iyi olur. İş hayatı da insanı çalıştıkça mutlu edebilir ve insanda daha çok çalışma motivasyonu oluşturabilir. Bu da ancak insanın kendisini tanıması ve bu doğrultuda hayatını şekillendirmesi ile gerçekleşebilir. Hepimizin amacı var, hayattan beklentileri benzer. İyi bir üniversite bitireyim, iyi bir işe gireyim, fırsat olursa yüksek lisans yapayım, araba alayım, evleneyim, ev alayım, çocuk yapayım vs. üç aşağı beş yukarı aynı. Bazı insanların hayatlarında yapabilecekleri ve gerçekleştirebilecekleri sınırlı, ömürleri boyunca kazanabilecekleri para belli. Emek, stres, yaşadığı maddi, manevi, psikolojik yıpranma da çalışılan yerin rahatı ve huzuru için. Kazandığımız para is

Hayatın bize ne getireceği bilemeyiz. Manevi mutluluk isterken birde bakmışız hayat bize maddi mutluluk kapılarını açmış. Tam tersi de olabilir, maddi mutluluk beklerken bu defa da manevi mutluluk gelir bulur bizi. Tabii her durumda da anahtar bizim elimizde. Hangi kapının açılmasını istiyorsak o kapıyı açarız düşüncen neyse nasibin odur. Kötüler korkudan boyun eğerler, iyilerse sevgiden yani önce içimize sonra işimize bakmak gerekir. Hiç kimse vazgeçilmez değildir hele değer görüpte değer vermeyenler hiç değildirler. Paranın anlam ifade etmediği yerde bile para yem olarak kullanılır olmuş. Yalnızlık ve sevgisizlik çağımızın hastalığı. Bazı insanlar sosyal hayat içerisinde her şeyleri olmasına rağmen tek başınalar. Belki kendilerine güvenleri yok, belki de hep iş hayatında başarılı olmak adına yalnızlaşmışlardır. Gün gelip cep dolup kalp boş kaldığında o kalbi doldurmanın yollarını ararlar. Sosyal hayat yok, etrafta karşı cinsle iletişim kuracak ortam yok, bu durumda da paraya ta