Hayat Bana Kendinden Başka Kimseye Güvenilmeyeceğini Öğretti

Algıları fazlaca açılmış birinin her insanı ayrı ayrı okuması kadar hayatı çekilmez hale getiren bir şey yok.

Düşünmekten utanmıyorsan söylemekten de utanma. Konuşulacak yerde susmak kendini hiç etmektir.

Hiç kimse senin hamle yapmanı beklemiyor, kimsenin taş sayısı aynı değil, herkes için aynı kurallar da geçerli değil. Herkes kendi acısı kadardır. Kontrol altına alınacak bir şey değildir bu, kendiliğinden gelir ve kendiliğinden de gider.

Korkmadan yakacaksın bazen gemileri yanan sen olmak istemiyorsan. Bazı sözlerin muhatabı, kulaklar değil vicdandır, duymuyorsa vicdanlar zorlamayın. Sizi düşünmeyen, anlamak istemeyen, anlamamazlıktan gelen insanlara yön değil yol vermelisiniz.

Kimse mükemmel değil, yaşadığımız sürece hep eksiklerimizi tamamlamaya çalışıyoruz ama ilk önceliğimiz iyi olmaktan geçmeli. Günah maddi olarak, iyilik manevi olarak kazanır. Günahlar manevi kazanca asla ulaşamaz ama iyilikler zamanla maddi olarak da kazanılabilir. Seçim insanlarındır kişiliğe ve duygulara bakar her ikiside.

İnsanları çok takmayın ne derler, ne düşünürler diye. Hayatımızda iyi ve güzel davranmayı hak etmeyenler maalesef çoğunlukta. İyiyi güzel davranmayı hak etmeyenleri anlayıp onlara iyi güzel davranmamak için onları kısa sürede tanımaya hiç uğraşmayın çünkü insanlar iki yüzlü.

İnsanı yıpratan şey karşındaki kişiyi okumak. Bazı insanlarla karşılaştığınızda kalbiniz uzak durur, enerjiler çatışır adeta. Duygusal bazda sanki ruhunuz anlaşır, sizden önce can gibi olur huzur verir bazıları. Ruh, beden, zihin üçlüsü kolay kolay kimsede birleşmiyor ama yoğunluğu fark ettiğinizde vazgeçilmez bağ kuruluyor. İnsanı ne kadar tanımış olsak da bazen merhamet duygusu geri adım attırıyor uzak durmamak açısından.

Ne istediğini bilen insanların acelesi yoktur. Kimin ne olduğunu ona değer vermeden ona zaman ayırmadan anlayamıyoruz. İçine çekildiğimiz dünya, dışımızda bıraktığımız dünyadan daha güzel ve daha gerçek.

HÜLYA ÇAKICI