HÜLYACA YORUMLAR

Öfke kontrolü yapamamak günümüzde birçok suçun gerçekleşmesine neden olmaktadır. Modern hayat stresle başa çıkmayı ama bunun nasıl yapılacağını bilen profesyonellerden öğrenmek şartıyla salık verir. Aslında başından itibaren stressiz yaşlanabileceğimiz bir yaşam tarzı mümkün uygulayabilirseniz. Ben televizyon programlarının birçok konuda olumsuz duygulara ve yüksek beklentilere neden olarak stresi tetiklediğini düşünüyorum. Sahip olunana karşı mutsuz ve yetersizlik duyguları bugün birçok kesimde gerçeği görme ve akılcı düşünmeyi engelliyor. Sorunun varlığını ve büyüklüğünü kabul edip kör topal da olsa hayata devam edebilmeyi sağlayacak, boğulmadan önce arada bir nefes alacak desteklere ihtiyacımız var. Yaşamda sorunlar kaçınılmaz, stresin büyüklüğü kadar çevre desteği ve stresle başa çıkma becerileri kişinin stresten etkilenme düzeyini de belirliyor. Herkes kendi kendisinin doktoru olabilmeli ki hastalığa yakalanmasın bunu kendini tanımak anlamında söylüyorum. Bu konuda alınan

Adım Alper; Daha 9 yaşındayım. İlk okul 3. sınıfa başladım. Paramız olmadığı için kalem defter alamadım. Bu yüzden bu hafta sonu mahallemizin simit fırınından 100 simit alıp satınca parasını ödüyecek ve kalem defterlerimi alacaktım. Heyecanlıydım. İlk kez bu kadar çok simit satma ihtimalim vardı. Sabah 5 de uyandım. Fırına koştum. Fırıncı Salih dayı gözlerime baktı 10 simitte benden evlat dedi. Çok sevinçliydim. Hemen ilk otobüse binip Sıhhiye ye gitmek istiyordum. Otobüse zorla yükledim simitleri. Otobüs Sıhhiye ye geldi heyecanla indim. Yeni yeni insanlar gelmeye başlamıştı meydana, bende aralarına sessizce daldım ve kısık bir sesle ''Sıcak Simit' seslenmeye başladım. Bir çırpıda tezgahtaki simitler yarıya inmişti. Umutlarım hayallerim daha da güçlendi. Ben bu okulu bitircem dedim ve Avukat olucam dedim içimden kimselere söyleyemeden. Saatler ilerledikçe simitlerim azalıyordu ama satış ta yapamayacağım korkusu kaplıyordu. Son 10 simit kalınca saat 10'a geliyordu

500 kişi bir seminerdeydi. Birden konuşmacı durdu ve bir grup çalışması yapmaya karar verdi. Herkese bir balon vererek başladı.  Herkes gazlı kalemle balonuna adını yazmalıydı. Sonra bütün balonlar toplandı ve bir odaya kapatıldı. Katılımcılar odaya alındı ve 5 dakika içinde üzerine isimlerini yazdıkları balonu bulmaları söylendi.  Herkes deli gibi kendi adını aramaya başladı, insanlar çarpıştılar, bir birlerini ittirdiler, tamamen bir kaos ortamı oluştu. 5 dakikanın sonunda kimse kendi balonunu bulamamıştı. Konuşmacı bu sefer herkesin bir balon almasını ve üzerinde adı yazan kişiye o balonu vermesini söyledi.  Bir kaç dakika içinde herkes kendi balonuna kavuşmuştu. Konuşmacı dedi ki: "Yaşamımızda bunu görüyoruz. Herkes deli gibi mutluluğu arıyor ve nerede olduğunu bilmiyor.  Bizim mutluluğumuz başkalarının mutluluğunda gizlidir. Onlara mutluluk verin; sizinki size gelir.  Ve insanların yaşam amacı da budur. Mutluluğun peşinden gitmek." Tiffany Moore Ba