HÜLYACA YORUMLAR

İş arkadaşlarıyla günlük hayatta görüşmeyen insan işi eve taşımayan insandır. İşyerinde kalmaları, özel hayata dahil olmamaları daha makbuldur gereksiz samimiyete gerek yok. Zaten hep bir aradayız herkeste bir çıkar, dolandırıcılık, menfaat. Ne kadar az görsek o kadar iyi. İşyerinin kapısından çıkınca herkes benim için yabancıdır. Fazla samimiyetten doğan sorunlar oluyor ve bunlar ister istemez iş hayatına da yansıyor, en güzeli uzak kalmak hatta sosyal medya da bile olmalılar. Çoğu kişi sevmediği işlerde çalıştığı için çalışmadığı saatlerde işi hatırlatıcı bir şey görmek istemiyor, buna iş arkadaşları da dahil. Aslında iş ortamına göre değişkenlik gösterir. Samimiyetinden emin olunan kişiler varsa görüşülebilir. Patrona, şefe, müdüre yaranmak için arkandan bin türlü dümen çeviren bir ortam varsa hiçbir zaman görüşme, hatta çık o işten mutlu ol. Geçmişte çalıştığım bir işyerinde iş arkadaşlarım sürekli iş dışında da buluşurdu, gitmediğim içinde ben aykırı olurdum. Başka i

Kimse kimsenin insanlığını yargılayacak kadar insan değildir. Önyargılar pranga gibidir kırmak şarttır. Söz konusu cahil insanlar olunca önyargı da hazırında bekler. İnsanlar sadece önyargılardan ibaret oluyorlar bazen ama bilmiyorlar ki, kalp sızısı, neşe, sevinç, hüzün, azim vs. bir insanın hayatı. Benim hayatımı gör çaresizliğe nasıl sabır denilirmiş o zaman anlarsın. Benim sustuğum gibi sus o zaman beni yargılamaktan vazgeçip beni anlayabilirsin. Beni yargılamak istiyorsan ilk önce hissettiklerimi hisset, yaşa ve gör kısaca. Kim bilebilir kimin neler yaşadığını ancak insanın kendisi bilir neler neler yaşadığını. İnsanoğlu bu kendi açığını görmez ama başkalarının açığını aramaktan da geri duramaz. İnsan bazen anlamaya çalışmadan önce yargılama yoluna başvuruyor, seçtiği en kolay yollardan birisi bu çünkü, daha çok işine geliyor. Bir başkasının kabahati hakkında konuşmadan önce daima kendi çarığının içine bakacaksın. Önyargı insanların hayatlarının önüne çektiği kocaman, yıkı