Yeni Birisiyle Tanışmaya Üşenmek!

Kendini anlat, onu tanımaya çalış, bir sürü emek ver sonra bitsin, acısını çek. Sen bulursun eller alır boş verin şey etmeyin o kadar. Hiç kımıldamadan oturacağım herkes istediği kadar koşsun, beni anlayacak insan oturduğum yerde de gelir beni bulur. Üstüne düştükçe geri kaçacaktır hayat doğru kişiyi zamanı geldiğinde karşımıza çıkartacaktır.

Gerek yoktur yeni biriyle tanışmak için uğraşmaya, herkesin gösteriş peşinde olduğunu amaçlarının sadece ego tatmini olduğunu bilir uğraşmak istemeyen kişi.

Öylesine tanıştığın zaman sorun olmuyor aslında iki lak lak ediyorsun bitiyor. Planlı, programlı olduğu zaman kafada bir sürü soru. Öyle mi, böyle mi? Hele internet üzerindense vaziyet daha bir fena. Düşünceler, yaşam farklılıkları, kültürel farklılıklar, çevresel farklılıklar, ya büyük görmeler, ya küçük görmeler, ön yargılar hemen devreye giriyor.

Kaybetmeden kazanmayı, bırakmadan tutmayı, üzmeden sevmeyi öğrenemedik belki de kimbilir.

Üşenmek değil belki de hevesi kalmıyor insanın hiçbir şeye. Bir sefer hayal kırıklığına uğrayan aynı şeyleri tekrar yaşamamak için yada yaşadıklarından sıkıldığı için üşeniyor olabilir.

İçimizdeki çocuğu yaşattıkça yaşımız kaç olursa olsun saf kalan, seven, inanan, güvenen, sevilmeyi hak eden bir yanımız, beslediğimiz sevgi, tüketmediğimiz tükenmeyen yanımız. Beslendiği yer, doğruluk, dürüstlük, güvenirlik, şartların mertliği bozmadığı, sabır, sevgi, çoğalarak artacağı gün günlere herkes için herkesle mutlu olunduğu gerçeğe. Hayat hep böyle aslında ama egolar sarılırken bile çıkar gözettiğinde her şey değişiyor.

HÜLYA ÇAKICI