Kaosu düzen yapmak!

Birlik bilinci kişisel ruhun yani bilincin, evrensel ruh yani bilinç içerisinde çözülmesi anlamına gelir, kişiselliğin tüm tortuları çözüldüğü için hiç ama her şey olarak tariflenebilir. Kaynak olan hiçlik yani belirmemişlik, her şeyliği yani belirmişliği de temel içinde barındırır.

Dış dünyaya odaklı yaşarsak hayatımızda trajediler bol olur. Onun için içine dönüp kendindeki sevgiyi hissedersen ne sahip olmak ne de olmamak üzer. Biraz tüketmekle de ilgili. Tüketen bir toplum pek çok şey gibi sevgiyi de, dostlukları da diğer değerlerimiz gibi tüketip bitirir. Sonunda mutsuz, doyumsuz, arayış halinde yeni tüketecek değerler arayan kitlelere dönüşülür.

İnsanoğlu parçalar içinde tam ve bütün bir biçimde öznel sorumluluğunu alarak özgürleşebilir. Nesne kendi içinde olduğu yerdedir, öznel olan bizler belirli standartlar oluştururuz, bunlarda bazen bize öğretilenlerden gelir. Yaşadığımız dünyada da bize öğretilenler estetik kaygılar ve kapital düzen içerisinde daha karmaşık bir hal alır. Tüketim üzerinden tam olarak sevgi ve özgürlük için sorumluluk almamaya başlarız.

Hiçbir şey bitmek için başlamaz, bitme nedeni değişen şeylerden çok bir süre sonra bıkmaktır. Kişi aynıdır ama bir süre sonra artan talepler karşısında yetersiz görülür. Bu hayatın akışında bir çok alanda olur ve olmaya devam edecek. Bir boşluk duygusu olan mükemmeliyetin peşinde koşanlar sonradan vazgeçtikleri şeylerden de yoksun kalırlar.

Bir çok şeyi süreklileştirerek sindirmesini beceremiyoruz. Bunu beceremediğimiz gibi, tarihsel kültürümüzün şekillenişi negatif yönlü olduğundan pozitif yönün değerini ve gücünü de kavrayamıyoruz. Yani şekillenmeyle alakalı biraz sindirememe, sindirerek uzun süreli hale getirememe yada süreklileştirememe. Başarıyı, sevgiyi, mutluluğu yakalamaya, onunla buluşmaya dahi korkuyoruz, ürküyoruz, çekiniyoruz. Sindirmek için olduğu kadar sürece yayarak değerini, gücünü artırmak içinde çaba gerekiyor. Farklılıkları zenginlik olarak görme ruhu gerekiyor. Ortaklaşılanları, belirleyicilik ve güç haline sokacak ruh gerekiyor ve hepsi içinde emek ruhu gerekiyor.

HÜLYA ÇAKICI