Sevgi

Adında sevgi geçen bir kavramı, içinden sevgi geçmeyen birisine yüklememek gerekiyor. Sevgi gerçek bir emektir her insan taşıyamaz, layık olamaz.

Sevilmeyecek, en az bir kez beğenilip takdir edilmeyeceksek ne anlamı kaldı hayatın. Suyun bile sevgi sözcükleriyle moleküler yapısı değişiyorsa canlılar için yaşam kaynağıdır sevgi, içten olması koşuluyla.

Sevgi genellikle karşılıksız kalır, karşılıklı olsa bile eşit seviyede olmaz, güvensizlikler, kavgalar, ayrılıklar yaşanır. Kendinizi fazla kaptırarak bir insanı her şeyiniz yapmayın, kimseninde her şeyi olmayın ki canınız yanmasın. Seviyorumlar, aklımdasınlar, dayanamıyorumlar korunaklı limanınız olmasın. Bir his ne kadar derin ve gerçekse o kadar da sessizdir. Onun ağırlığını üzerinde taşır, ne kadar yüzeyselse o kadar da dile vurur. Çehov'un dediği gibi 'birlikte gülemediğiniz birini asla sevemezsiniz.' Yani söz uçup gider sadece birlikte gülüp gülmediğinize, birlikte susup susmadığınıza bakın.

Uyanmak için bir darbe almamız mı lazım ama her insan maske takmıyor ve her insan kötü değil, sadece yanıldığımız bazı insanlar için olabilir ama tüm insanlar için geçerli değil ve yalnızlıkta bir çözüm değil.

İncinen incitiyor. Farkına varıyoruz neden incitici davrandığımızın, düşününce fark ediliyor. Üstünde düşünülmemiş hayat yaşamaya değmez diye boşuna dememişler.

İnsan insanı öldürmek için en gelişmiş silahı yapıyor, yapmaya devam ediyor ve yarın da yapacak. İnsanların arasında ancak menfaat olmazsa sevgi olabilir.

Sevgi, evrende paylaştıkça çoğalan tek enerji kaynağımız. Bu gezegenin yaşaması için tek ihtiyacımız. Dolayısıyla evrenin sevgiye, bizim de evrene ihtiyacımız var.

HÜLYA ÇAKICI