Yalnızlık Kıymetli Ve Özeldir

Yalnız olmak bir tercihtir. Bilinçli yalnızlık kişiyi rahatlatıp, hayatına kalite katar. Hayatında ya da çevrende insanlar olur ama yalnızsındır. Yalnızlık bazende ben mi yaşıyorum sadece bu dünyada demektir.

Kimse yaşadığı hayattan memnun değil. Kimi kalabalıkta kalmaktan sıkılır yalnızlık ister, kimi yalnızlıktan sıkılır kalabalık ister. Bazen yalnız kalmak, bazen de yalnız kalmamak insanlara iyi gelir.

Yalnızlık tek başına oturmak veya bir kişilik alışveriş değildir. Yüreğine baktığında orada kimseyi görememektir. Ya da yüreğinde taşıdıklarını ihtiyaç anında yanında bulamamaktır. İşte yalnızlık budur. Kalabalık olursun ama yanındakiler yüreğinde değildir, yalnız olursun ama yüreğinde bir sürü gerçek insan vardır, ihtiyacın olduğunda yanında olurlar, istediğin zaman yanlarına gidersin. Mesele tek başına yaşamak değildir, mesele gerçek dost, gerçek sevgi edinememektir.

Yalnızlık kendi sesinin evinin duvarlarında yankılanmasıdır. Yağmur yağarken ağlamaktır kimse gözyaşlarını görmesin diye gizlemektir, yalnızlık dışardan gelirken kapının zilini çalmaktır kimsenin açmayacağını bildiğin halde, en büyük yalnızlık etrafında bir sürü insan varken kendini tek başına hissetmektir. Hayatımızda değerli olan şeylere o değeri yaşanmışlıklarımız ve sevgimiz katar. İyi anıları saklamak bir nevi ruh sağlığını koruma amaçlı gelişmiş davranış olabilir, kötü anıları taşımaksa deneyimleme.

Tek başına bir şeyler yapmak hep garip karşılandığı için bunu tercih eden insanlarada toplumda direkt asosyal, arkadaşsız, içine kapanık gibi yaftalar yapıştıldığından yalnız kalmayı istemek bile cesaret isteyen bir durum haline geliyor. Kendi kendine yetemeyen ve özgüven düşüklüğü yaşayan insanlar en basitinden bir cafeye gidip bir kahve içemeyecek durumda olan insanlar asıl asosyallerdir. Tek başına sinemaya gelmiş biri hakkında bile içimizde hemen bir ötekileştirme başlatıyoruz farkında olmadan, çünkü öyle öğrendik, öyle gördük.

Yalnızlığın her evresi güzeldir yaşamasını bilene. Kimi insan yalnız yapamaz kimisi de insanlardan kaçar. İnsan beyni kainatın bir maketidir. Beynini kullanabilen farkındalık sahibi insanlar kendilerini hiçbir yerde yalnız hissetmezler.

HÜLYA ÇAKICI