Hayatı Askıya Almak

Hayat her anı ile yaşanmak içindir. Bazı şeyler için zaman şimdidir, öncesi erken, sonrası geçtir. Arada bir frene basmakta iyidir. Beklemeye hayatı değil kendimizi alırız, çünkü zaman bize değil hayata göre akar.

Hayat askıya alınmaz askıya aldığı kişinin kendisidir. İstek ve arzular askıya alınır. Bence yaşayın gitsin, kaçıyor sonra yarın ne olacak bilinmiyor. Hayatı askıya almak hastalığa davetiye çıkartmaktır. Küçük değişikliklerle hayata kaldığımız yerden devam etmek gerekir, tamamen askıya alırsak yaşam biter.

Bazende en iyisi budur, tıpkı toplumca geçirdiğiniz bu günlerde olduğu gibi. Özellikle şu dönemde hayatı elimizden geldiğince askıya almamız lazım, en azından zaruriyetler dışındaki durumlar askıda olmalı.

Askıya değilde akışa bırakmak diyelim buna, çünkü hayat öyle yada böyle devam ediyor. Yapılabilen eylemler askıya alınır, bir süre beklemeye alırız ama nefes aldığımız sürece hayat devam eder. Askıya alınan hayatta hayatımızdır, aldığımız her nefes hayattır.

Bir yerde inzivaya çekilsekte hayat durmaz. Dünya dönmeye, nehirler akmaya, çiçekler açmaya, çocuklar büyümeye, yaşlılık gelmeye devam eder. Her şey devam eder, sadece biz kendimizi ve yaptığımız aktiviteleri durdururuz. Bununla da kafa tatili yapıyorum dediğimiz olayı gerçekleştirip, kaldığımız yerden yada yakaladığımız yerden hayata devam ederiz.

Çoğunlukla içinde bulunduğumuz şartlara göre hareket etmek durumundayız. Yaşadığımız süre içinde yaşatmak içinde yaşadığımızı unutamayız. Her durum için bir eylem planımız olmalı ki, insanız sürekli aynı şekilde kalamayız.

Bu durumda görecelidir aslında, kimisi askıya aldım dediği hayatını küçümserken, kimisi bir ömrü askıda isteyerek, bilerek yaşar.

HÜLYA ÇAKICI