Limitsiz Olmamayı Öğrenin!

Yanlış insan doğruyu anlatabilir, doğruyu anlayabilir mi? Yansımaya yanılsama eşlik etmez mi? İnsanlar sınırlarını bilselerdi bu kadar insan mutsuz olmazdı.

Kendi mutluluklarından başka hedefleri olmayanlar kötü ve diktatördür. Eğer adaletli olabiliyorsak zaten mutluyuzdur. Haksızlığa karşı çıkamayan insan kendisine de saygı duymaz. Kendisine saygısı olmayan insanda kendisiyle küs ve sorunlu bir insandır.

Toplumda erdemli gibi görünüp, ahlak timsali kesilip, erdeme ve ahlaka sahip olmayan insan çok. İnsanlar kolay kolay değişmezler gerçek benlikleri içlerinde saklıdır. İnsanları anladıkça anlaşılmaz oluyoruz, bunun orta yolu uzak durmak herkes işine geldiği gibi devre uyum sağlıyor.

Dünyaya uyum sağlama sürecinde hayatı anladık dediğiniz anda hayata karşı olan duygularınız, bakışlarınız, umutlarınız dumura uğruyor. Yaşarken öldüğünüzü anlıyor ve hayattan beklentinizin kalmadığını görüyorsunuz. Yaşıyor ve nefes alıyorsunuzdur sadece.

Her şeyi biliyorum diyen kişiler kendilerine verilen fırsatları geri tepmiş sadece öğrendikleri doğru ve yanlışlarla kalmış olurlar. Kendilerine verilen fırsatlardan faydalanamaz, hayattan aldıkları derslerde bitmişse ölmüşler demektir. Sonuçta ölmek bir nevi hayattan alacağımızın bitmesidir.

Artık kimse kimseyi mutlu etmek için mücadele, emek vermiyor. Değer, önemsemek, kıymet bilmek eskidendi. Şimdi beklentiler başka, amaçlar başka. Kendi kendine mutlu yaşamayı öğrenmek ve bunu başarmak gerekiyor.

Değişin, değişelim, her şey değişiyor. Alışkanlıklarınızı, vizyonunuzu, güven duyma duygunuzu değiştirin. Kötü olun, arkanıza bile bakmayın. Anı yaşamaktır arkaya bakmamak, umursamamaktır, ötenazi hakkınızdır bu kullanın. Bencil olmazsanız kazanamazsınız. İnsan boş bir levhadır ve hayattaki tecrübeler kişiliği oluşturur. Kimseyi affetmeyin, herkese ve her şeye karşı limitsiz olmamayı öğrenin. Cahil olun, ahmak olun, vefasız olun, hayatın gerçek anlamı budur.

HÜLYA ÇAKICI