İnsan Alışırken Değişir

Bir insana bin insan haksızlık yapsada binbirinci insandan ümidini kesmez. Sorgulamayı bilmeyen bir toplum çocuğuna verecek cevabı bulamaz.

Yaşamın her alanında eğitimli yada eğitimsiz sürekli insanları memnun etmeye çalışmak toplumsal bir davranış kısıtlanmasıdır. Bu bir nevi özgürlüğümüzü, yaşam şeklimizi bencilce zorlaştırarak bedenimizde ve ruhumuzda yaralar açar. Bencil insan ilişkileri zorlayıcı baskıcı istekler çoğu insanı bunaltarak hastalandırır. Günümüzde bedensel ve ruhsal hastalıkların altında yatan nedenler olumsuzluklar ve sınırların ihlalidir. Haksız ve bencil insanların dayattıkları hal ve isteklerin tamamıdır. Ne evliliği, ne mesleki seçimi, ne yaşam tarzı kendine uygun değildir. Bu tüm toplumun kadın ve erkeklerinin yaşadığı drama, yaşamak istemediği olguların bütünüdür.

Olumsuz inançlar, kişinin yetiştiği aile ortamı, çevreye, travmatik yaşantılara, olumsuz anılara bağlı olarak gelişir. Yapamayacağına inanan kişi çocukluğunda çok eleştirilmiş, takdir edilmemiş, desteklenmemiştir. Hep başarısız olacağına, kaybedeceğine inandırılmış yada inanmayı seçmiştir. Bu olumsuz inançların üstesinden gelmesi için kişinin potansiyeline inanması ve yeni bir deneyimle yapabildiğini görmesi gerekir. Dünya tarihine damga vuran birçok insanın hayatı başarısızlıklarla doludur. Onlar vazgeçmek yerine mücadele etmeyi, dersler çıkararak daha iyi sonuçlar elde etmeyi seçmişler ve tarihe damga vurmuşlardır.

Toplumsal afazi yaşıyor, birbirimizin ne dediğini anlamıyoruz. Anlamlandırdığımız sadece kelimelerin bildiğimiz anlamları veya kelimeye verdiğimiz kendi manamız, yeni açılımlardan korkumuzda bu yüzden, bilmediği şeyden korkar insan. Oysa bilmediği şeyi öğrenerek geliştirecek kendisini.

HÜLYA ÇAKICI