Kürekleri Çekip Uzaklaşma Zamanı...

Geçer dediklerimi geçirdim, biter dediklerimi bitirdim, nefret ettiklerimi sildim ve yeter dedim. Geride bıraktıklarım hesap sormasın hiç bana. Farkında olduğum için var oldunuz, vazgeçtiğim için bugün yoksunuz. Bence siz artık kendi çapınızda eğlenin. Şu dünyaya geldik gidiyoruz. Kimseden kimseye fayda yok. Ne dostun var, ne arkadaşın, her şey menfaat çıkar sırtını dönmeye gör. Şimdikilerin sevgisi de yok. Sevgi, aşk, dostluk, arkadaşlık masallar da kaldı artık, her şey sahte. Kendisi olamayan insan evrimi kaçırır, başkalaşır o artık insan değildir sadece canlıdır. Kalp bir kez kırıldı mı, hiç kimseye aldırmaz ve hiç bir şeyi umursamaz. Belki mutluluğun sonu ama huzurun başlangıcıdır bu.

Mutlu olmak bir seçimdir demişler, ne kadar doğru. Ben artık hep mutluluğu seçiyorum. Mutsuzluktan o kadar bıktım ve yoruldum ki. Zaten çok vakit de kalmadı, işte geldik gidiyoruz. Yeter ki siyah bakmayalım, beyaz, yeşil, pembe, mavi hakim olan anlarımız, anılarımız, sevginin sıcak renkleriyle çerçevelensin, mutluluğun dayanılmaz çokluğunu yaşasın. Yıllar sonra bize kalan sadece küçük mutlu anlar olacak ve gerisi yalan. Her yaşın hüzünleri de, mutlulukları da özünde bir yerler de buluşuyor. Yaşadığımız sürece huzurlu, mutlu, neşeli anları biriktirmek önemli olan.

Eskiden insanlara kızardım sonra gördüm ki kızmaya bile değmiyor. Selam verdim rüşvet değildir diye almadılar, diyor Fuzuli. Çevreme baktığımda kimsenin yanımda olmadığını, bana eşlik eden tek şeyin zaman olduğunu görüyorum. Yaşadığımız dünyayı pişmanlıklar içinde terk edip gideceğiz bir gün. Gerçekten hayatı doya doya yaşamalı ama nedense hiç birimiz bunu beceremiyoruz, yaşamadan bazı seylerin farkına varamıyoruz. Ne kadar anlatılsa kişi yaşayınca idrak ediyor bunun ne anlama geldiğini, tecrübe ediyor. Her anımız bize hediye kıymetini bilip sonra keşke demesek keşke. Olumsuz ve negatif konuşmalardan, ortamlardan, insanlardan kendimizi soyutlasak, enerjimizi kaliteli insanlara harcasak, iyi düşünüp güzel şeyler konuşsak belki her şey daha güzel olur, kimbilir.

İnsanın kendisinden başka ne dostu, ne de arkadaşı var artık. Sırtını döndüğün an satışlardasın. İyi olduğun için herkesin sana adil davranmasını beklemek, vejeteryan olduğun için boğanın sana saldırmayacağını düşünmek gibi. Önce kendimizi sevmelim, nefreti ve kıskançlığı bilemeyecek kadar büyük değiliz, bari kendimizden utanmayacak kadar büyük olalım. Başkaları için değil kendimiz için yaşayalım.

HÜLYA ÇAKICI