Hayatın içinde var, hayatın dışında yok!

İnsan gerçeklerle yüzleşse bile onu aşacak erdeme henüz sahip değil, çünkü zayıf canlılarız.

Çözüm öneremiyorsanız problemin bir parçası olmayın, kendinize saygılı olun yeter. Dönemsel değişen olgular insanı bir yere vardırmıyor, ayrıca sizi anlayabilen bir kitlenin olması gerekiyor.

Yarışa aynı pozisyonda başlamış olmanız aynı şartlarda yarışacağınız anlamına gelmez. Bu durumu tam anlamıyla kavramak sürekli algısı değişen bir bilince sahip olduğumuz içinde zordur. Teknik olarak sadece bulunduğumuz an içinde bunu tam olarak anlayabiliriz. Çünkü ben anladım sende anla ihtiyacı insan tarafımızın dışa vurumudur. Algı değiştikçe hayattan algıladığımız her şeyde farklılaşacağı için hayatı da tam anlayamayabiliriz. Yani tam anlamıyla anlamanın ölçüsü yok, hayatın içinde var hayatın dışında yok.

İnsanlar farklı kişilik ve görüştedir. Birisi herkesi sevecek, onun kişilik özelliklerine değer verecek diye bir durum yok ki, olması da normal değil zaten. Hepimiz aynı özelliğe farklı değer verir, farklı anlamlar yükleriz çünkü.

Dürüst olunmaması gereken zamanlarda oluyor hayatta. Maleseff inatla, ısrarla belkide elimde bile olmadan kendim kalmayı başarıyorum. Ama yine de en güzel şey kendin olmak, olabilmektir. Doğrularımı götürmeye yetecek kadar yanlış yapmadım hayatta, çok sıkıştığım yerde boş bıraktım. Dürüst olmam yanlış olarak işaretleniyorsa bu benim değil sınavımı sorgulayanların yanlışıdır görüşündeyim.

İnsanlar kendi eksiklerini biliyor ve bunu bildikleri halde kendilerini düzeltmeye çalışmıyor zamana bırakıyorlar. Ne şartlarda olursa olsun hayatı güzel yaşamak bizim elimizde, ne kadar pozitif olur ve iyi düşünürsek o kadar huzurlu oluruz. Etrafımızdaki tüm karamsar ve olumsuz düşüncelere sahip olanlara rağmen. Gül geç. Gülmek hayata karşı gösterilen en büyük direniştir. Dün ağladığımız şeylere bugün gülebiliyorsak hayata karşı galibiz demektir.

HÜLYA ÇAKICI