Mutsuz Olan, Mutsuz Eden İnsanlar...

Tek başına olmadığın dünyada kendi doğrunun pek bir önemi yok. Çoğu plan yapılmak için seyir halindeyken yolda yön değiştirebiliyor. Zincirin en güçlü halkası koptuğu yeri kadar. Sanırım önemli olan haklı olmak değil mutlu olmayı bilmek.

Her gülen mutlu olmadığı gibi her ağlayanda mutsuz değil. Hayat inişleri, çıkışları ile var, en iyisi ufak şeylerden mutlu olmaya çalışmak ve yaşadıklarımızdan ders çıkartıp hayatı kolaylaştırmak.

Mutsuz insanlar genellikle başkalarını mutlu etmek için uğraşırlar, çoğu ön yargılarının ve diğer insanların düşüncelerinin kölesidirler. Gerçekte doğru gözünle görür, yüreğinle hisseder yine de inanmak istediğin için inanırsın. Kullanmadıktan sonra göğsümüzü dolduran hisler, kafamızda kımıldayan düşünceler neye yarar.

Hatayı her zaman karşı tarafta arayan, kendini mükemmel görüp aynaya hiç bakmayanlardır. Hayatta karşılarına çıkan her şeyde bir kusur bulan, bardağın dolu tarafına bakmak istemeyen kişiler hiç mutlu olamayacaklardır.

Mutsuz olmak için tek bir şey, mutlu olmak için ise onca şey varken sadece o tek bir şeye takılı kalır ve mutsuzluğu hayatının bir parçası, hatta kaçınılmaz gerçeği olarak kabullenirler. Zaman geçtikçe mutlu olma amacından çok hayal kırıklığına uğramama, mutsuz olmama isteği ağır basar. Belki de sahip olduğumuz fiziksel yapı duygusal dünyamızı sınırlar, genleri organları müsaade etmiyorsa zorlanır insan.

Sahip olduklarının kıymetini anlayamayan insanlar, sahip olamadıklarından yakınarak bir ömrü boşa tüketirler. Genellikle başkalarının mutluluğundan kendilerine pay çıkarırlar, sokak lambasının ışığıyla etrafında mutlu şekilde dönen sivrisinek gibilerdir. Öyle mutluluğa yabancıdırlar ki mutlu olduklarında bile bunu kendilerine hak görmezler.

Sürekli kendisini başkaları ile kıyaslayanlar kendi iradeleri ile hareket etmek yerine başkalarının ne yapıp yapmadığına göre hareket ederler, her şeye negatif bakarak, ne der diye düşünür, sürekli ahlayıp, vahlarlar. Aynı zamanda kendini tanımayan, hangi duyguyu neden yaşayıp yaşadığını irdelemeyen, duygularını okuyamayan, yönetemeyen, sorumluluklarını yerine getirmeyen, yalnız kalmayı beceremeyen, kendi kendine yetinemeyen, sınrları ve prensipleri olmayan mutsuz ve negatif insanlardır bunlar.

Başarı yoktan varolmak, mutluluk varoluşundaki kazançları insanlarla paylaşmaktır. Vicdan barındıran bir el, içinde merhamet olan bir yürek, gülüşünde samimiyet taşıyan bir yüzden ise güzeli yoktur.

HÜLYA ÇAKICI