Neden Herkes Gibi Değilim?

Herkes gibi olsak bizi biz yapan bir özelliğimiz kalmazdı. Herkes kendine özeldir, bizleri farklı kılanda budur. Herkesin karakteri farklıdır. Kendim olmaktan vazgeçmediğim için çok bedeller ödedim ama bu durumumdan şikayetçi değilim. İnsanları tanıdıkça kendimi daha çok seviyorum ve şükrediyorum, iyi ki onlar gibi değilim, kendimle gurur duyuyorum dürüst biri olduğum için. Herkes gibi olmamanın güzelliğini yaşamak daha güzel. Herkes herkesleşsin ben kendim olmayı tercih ederim, farklı olmak iyidir. Biliyorum herkes gibi değilim. Kendimi seviyorum, iyi ki varım, aklım, düşüncem, gönlümle efsane olmak isterim, gazoz değil. Herkes artık o kadar çok birbirine benziyor ki, ayrı olmak bir lütuf.

Kimse gibi olma derdi olmamalı insanın. Herkes gibi olmadığının farkındaysan bundan mutlu olmalısın. Günümüzde çok az insan herkes gibi değil, herkes gibi olmamak kendin olmaktır.

Mutlu değil birçok insan ama yalancı kahkaha atabiliyor, ben beceremiyorum. Kendim olabilmek, hayatım boyunca kendime verebileceğim en ender mükafat, gerçek mutluluk kendin olmakta saklı.

Genlerimizde anne ve babamız varken bile onlar gibi olamıyoruz. Her ruh kendine özel. Yaradılış olarak kimse kimseye benzemez, benzememeli de. Yoksa iyilik, kötülük ve daha nice özellikler ayrılamazdı.

Her insan özeldir. Kendi özelliğimle ben olurum. Sadece güzel olanı beğenir, sevgi gösterir, yine ben olur, en doğru kararları vermeye çalışırım. Herkes gibi olmayı hiç istemedim. Eğer böyle bir soruyu kendime soracak durumdaysam zaten ben olmamışım demektir ki, bu da herkes gibiyim anlamına gelir. Ben ben olduğum sürece iyi ve güzelim. Farkında olmak ve farkındalık yaratmak için herkes kendi olmalı ve bunun da farkında olmalı.

Kimseye benzemek ve kimseyi taklit etmek zorunda değilim. Kendine güvenen emin benlikler has duruşa sahiptir ve kişiliğini korur. Aslolan da budur. Kendim olmayı seviyorum, yapmacık olmayan, kendisi olanları da seviyorum. Sürü psikolojisiyle hareket etmeyen, farkındalığı olan, dürüst, vicdanlı insanları seviyorum. Ne ben herkes gibi olabilirim ne de herkes benim gibi olabilir. Kendi bildiğimi okumayı seviyorum, bana hitap eden herkesle barışığım, kendimi seviyorum.

İnsanların birbirine benzemeleri gerekmiyor, her insanın duruşu, beklentisi birbirinden farklıdır. Bunca özensizliğin, kabalığın, yalan ve dolanın içinde zaman zaman ben de çoğunluk gibi olsaydım sürüye karışır, yaşar giderdim diye düşünüp, sonrada iyi ki farklıyım demişimdir, aksi halde bir benden söz etmek mümkün olmazdı.

Her insan başlı başına bir dünya. Her insan sadece kendine özel bir varlık. Herkesi de farklılıklarıyla kabul etmek gerekiyor. İnsan sadece kendisidir. Diğerleriye kıyaslanması anlamsızdır, kendisine has bir duruşa sahiptir, tıpkı parmak izi gibi. O yüzden herkes kendi içinde özeldir. Önemli olan insanın önce kendisini tanıması ve geliştirmesi gerektirdiğini bilmesidir, kendisini tanımadan başkasına verilen emek israftır.

Ne ben herkes gibi olabilirim, ne de herkes benim gibi olabilir. Başkası gibi olmaya gerek yok, başkalarına özenmeye, başkaları gibi olmaya ihtiyaçta, gerekte yok. Kendime özgüyüm. Bazıları ısrarla birbirlerine benzemeye çalışıyor asıl tuhaf olan bu.

Saygısızlık yapmayınca salak sandılar, çirkeflik yapmayınca korkak sandılar. Bencillik yapmayınca ezik sandılar. Bazen çok istedim yapabilmeyi ama kumaş gitmiyor işte o modellere, eğreti duruyor, elinde patlıyor, mayamızda yok.

Bazı insanların yaptıklarını görünce iyi ki, böyleyim diyor ve kendimle gurur duyuyorum.

HÜLYA ÇAKICI

https://hthayat.haberturk.com/neden-herkes-gibi-degilim-1077014