Saygı Eşittir Medeniyet

Toplumda birilerinin işine yaramazsanız dışılaşırsınız. Kanıksanmış, içine doğulmuş normların dayattığı birey olmaktan uzaklaştığında, farklılaştığında isteyerek veya istemeyerek toplum ve aile tarafından tepki görürsün.

Girdiğin herhangi bir işletmede çalışan insanlar seni sevdiği için değil para kazanmak için seninle muhattap olur. Buna eğitim kurumları veya hastanelerde dahil olabilir. Durakta otobüse binerken önündekinin seni geçip senden önce binme arzusunu hissedersin, markete girdiğin zaman kasaya aynı anda geldiğin bir başka kişinin hemen senden önce davranmaya çalışması hepimizin az çok yaşadığı şeylerdir.

Bizlere ilkokul, lise, üniversite yıllarında yanımızdaki arkadaşlarımız aynı zamanda rakibimiz olarak tanıtıldı. Bunlar aslında bireysel değil, evrensel para düzeninin insanlara bilinçsiz olarak yaptırdığı şeylerdir.

Rutin problemler genellikle gelişmekte olan ve gelişmemiş ülkelerde ola gelir. Batı ülkelerinde insanların sevebildiği mesleklere yönelmeleri daha kolayken, insanlar yaşam becerilerine ve isteklerine göre eğitim alırken, gelişen ülkelerde ve Türkiye'de durum böyle değildir. İnsanlara saygı duymama, anlamsız rekabetlere girme, hoşgörüsüzlük ülkenin ve toplumun gelişimiyle ilgilidir genellikle. Sorun sistemle alakalı olduğu kadar eğitimle, kültürle, gelişmişlikle de alakalıdır, yoksa sistem insanları ne tamamen iyi yapar ne de kötü, durumunu da olduğu gibi sistem sağlamaz.

İnsanlar gördüğünü yapma eğilimindedir, toplum olarak belli bir seviyeyi tutturamadıktan sonra ne yapılsa da boştur. Merhamet, adil olma, iyilik gibi vasıflar eğitimle kazandırılır. Bu iç yapıyla da alakalı bir durum ama o iç yapıda kendi kendine oluşmaz, nasıl bir aileden ve çevreden geldin, kendini ne kadar geliştirebildin gibi şeylerden oluşuyor. Bu durum kapitalizm ile ilgili de değil, bireyselleşebilmiş ve aynı zamanda da toplumdaki rolünün bilincine varabilmiş toplumlarda mümkün olabiliyor.

HÜLYA ÇAKICI