Modern İnsanın Problemi

Modern insanın en büyük problemi yaşama amacını kaybetmiş olmasıdır. Bir çok kez kendisini ben ne yapıyorum diye sorgularken bulur ve sürekli bir koşuşturma, sürekli bir yaşam mücadelesi neye yetişmeye çalışıyorum olayım ne der kendi kendine.

Günümüzde her şeyin hızlı ve tüketime yönelik olması, fazla toplumsallığın bireyselliği yok etmesi, çağımızın yükselen değerleri bireyciliği öne çıkararak bireyi yok etmiştir. Dolayısıyla bireylerden oluşan bir toplum yok, kalabalıklar var. Yalnız kalabalıklar. Kendi topluluklarını yaratıp kendilerini X marka ürünü tüketenler diye tanımlıyor ve bunlara göre dostluk ve düşmanlıklar icat ediyorlar. Artık hayat felsefesi tüketmek için tükenmek oldu. Gelişen teknoloji insanın bireysel özgürlüklerini yok ediyor, sürekli çevrim içi olma çabası çevrim içi olmazsak veya çevrim içi olup ta cevap vermediğinde lince uğrama durumları vs. gibi yani bireysel özgürlüklerimizi yalnız kalmamak ve toplumsallık için yok ettik.

Şikayetler, tespitler aynı ama çözüm ve öneri yok. Fıtratımız bu şikayeti seviyoruz. Çözüm kendinde kişisel gelişim çıkmazları sürekli emperyalizmin dayattıkları diye başlayan sonu gelmez faili cümleler. Eskiden biz diye başlayan tek kanallı kısa süreli antibiyotikler. Sözde derinliği arayıp görüntünün cazibesiyle şakağından vurulanlar. Kendisine, çevresine, hayvana ve doğaya katkı sunmak için hiçbir gayret sarf etmiyor insanlar. En güzel ve basiti bir tebessüm bundan bile kaçınıyorlar.

İnsan bedeni, ruhu gerektiğinde mutluluk hormonu salgılayacak şekilde programlanmış, bunu bir maddeye, bir kadına veya erkeğe, paraya, makama rütbeye vs. bağlarsan onlar olmadan mutlu olamazsın.

Sevin bir şeyleri, iyi gelecek şeyler sıcak ilişkiler, sağlam dostluklar. Tüm bu çıkmazlar yanlızlık duygusundan, evlerimize kapanıp sanalda sosyalleşiyoruz, ilişkilerimiz bile sanal.

Daha çok gelişebilir mi insanoğlu? Sanmıyorum derinlik var ama insanların üstünlük hırsı maalesef toplumu oluşturacak kişileri küçültme felsefesinde yatıyor.

HÜLYA ÇAKICI