Sözün bittiği yer...

Bursa'nın gemlik ilçesinde 15 gün kadar önce olmuş. 

Bütün Gemlik ayakta, Allah sabır versin... 

Düzgün Akyıldız, bir madde bağımlısı tarafından sebepsizce sokak ortasında öldürüldü.

 

Ne denir ki, acısını hafifletecek bir kelime, bir dil var mı? bunun için. 

Bu hayat duygulara çok ağır geliyor. 

Gözlerim dolu okudum. Nefes almakta okurken ben zorlandıysam, bu kadar. 

Bu kadıncağız ne yapsın? Nerelere gitsin? Nasıl sığınsın bu dünyaya? 

Rabbim yar yardımcısı olsun, mekanı cennet olsun... 

Sabır ve Dua... Dualar insanın kaderini değiştirirmiş. 

 

Lisedeydik... Tertemiz bir aşkla bağladık. Üniversiteyi kazandık. 

Ben İstanbul'da, Düzgünüm Safranbolu'da ... Özlem çektik. 

Sonra askerlik taa Şırnak'a yolladım sınıra...15 ay öldüm öldüm dirildim. 

Özleminden yandım. Terhis oldu geldi. Düğünümüz olacaktı. 

Ailelerimizi zorlamamak için bir sene daha bekledik. 

Evimizin her şeyini ikimiz aldık yuvamızı kurduk. 

Tüm bunlar dile kolay 11 senede oldu. 

14 Eylül 2014'te "ömrümün ve nefesimin sonuna kadar evet" dedi. 

Ve evlendik. Mutluluktan başımız döndü. 

15 ayın her günü çok mutluyduk. İkimizinde gözlerinin içi gülerdi. Taa ki 26 Aralık'a kadar...

Eşim iş yerime geldi bana yemek getirdi. Aşağıda katili geçirmek istememiş. 

(madde bağımlısı, kimsenin tanımadığı, kendisinin bile neden orada olduğunu bilmediği kişi) 

Münakaşa etmeden yukarı çıkmış. Tanışıklıkları yok aralarında bir husumet yok laf dalaşı yok . 

Hiçbir şey yok. Ofisin kapısı çalındı ben açtım. O cani konuşmak için çağırdı eşimi engel olamadım.

Düzgünüm onu dinleyecekti ama o öldürmeyi kafasına koymuş. 

Var gücüyle yumruk attı. Çığlık çığlığa aşağı indim ki eşim kanlar içinde... 

Kalbine saplamış bıçağı. Ilık ılık akıyor. Ellerim üstüm başım kanlar içindeydi. 

Hastaneye beraber gittik sadece 15 dk içinde öldü dediler. 

Dünyam başıma yıkıldı. Cesedini öpmek için yalvardım. 

Günlerce üzerimden kanlı eşyalarımı çıkaramadım. Kocamdan hatıra dedim. 

Hamile değilim keşke olsaydım keşke tutunacak tek bir umudum olsaydı. Yok.

Sevdiklerimi üzüyorum biliyorum ama ölümü arzuluyorum. 

Bensiz yapamaz çünkü yanına gitmek istiyorum. 

Ama önce o caninin müebbet aldığını, kararın da kesinleştiğini görmeliyim. 

Bizi ayıran o pisliğin gökyüzünü göremeden çürüdüğünü bilmeliyim. 

O zamana kadar bana ÖLMEK yok, sana da UNUTMAK yok...

 

Hangi dert aynı seviyededir.

ALLAH SABIR VERSİN.

Hayat bu kadar ucuz ve acımasız maalesef.

Allah kimseyi sevdikleriyle sınamasın.

Zor ve yükü çok ağır şeyler bunlar.

İşte bu yüzden hayatı ertelememek gerek.

HÜLYA ÇAKICI