Yalnızlığı Kutsarız Yaşadıkça

Çoğumuz yaşamı limandan gemi izler gibi izliyoruz. Ya gemi yaklaşmakta bize yada çoktan yol almış denize. Ne karada yakalayabiliyoruz ne de gemiye binip yol alabiliyoruz.

İnsanın hiç kimseye, hiçbir inanca ihtiyacı yoktur yeter ki kendisine inansın. Suyun tadını çıkarmak lazım eleştiren eleştirsin. Kimseye hesap vermeden tüm işlerini cesaretle yapar hayattan zevk alarak yaşayan insanlar.

Yalnızlık istem dışı terk edilmişlik halidir, isteyerek insanlardan uzak durmak tercihi ise yalnızlıktan farklıdır, bu diğer insanlardan yoksun kalmak değil kendine zararı olan insanları kendinden yoksun bırakmaktır.

İngilizcede alone ve lonely kelimeleri vardır. Alone tek başına, lonely ise yalnız ama istem dışı yalnızlık demektir. Biz sadece yalnız kelimesini kullanıyoruz ki bu fikrimce yanlış. Tek başına yaşayan insanlar demek daha doğru ki, tek başına yaşayınca yalnız olmuş olmuyorsun. Kalabalıklar içinde de yalnız hissedebilir insan.

Hiç kimsenin ilgisine ve onayına ilgi duymadığın, hiç kimseden beklentiye girmediğin gün olgunlaşırsın o yüzden yolunda yürü. Bu zamanda kimseye kulak asmayacak istediğini yapacaksın.

Bir insan kendisini ne zaman kendi aynasında görür egoların, kibrin yanıltıları yüzüne tokat gibi düşer, ne zaman kulaklarının çınlaması duyulur ve duyar karnının gürültüsünü o zaman anlar başkasının ağzıyla karnı doymaz.

Bilinen dünyada saf beyaz ve saf siyah yoktur diyor bilim adamları. Aynı şekilde din biliciler de tam kötü ve tam iyi insan yoktur diyorlar. Öyleyse kötülüğü kontrol altında tutabilecek denli iyiliğin, karanlığı kontrol altında tutabilecek denli aydınlığın hakim olduğu bir dünya için çalışalım.

HÜLYA ÇAKICI