HÜLYACA YORUMLAR

Çınar gibi ayakta durmasını bilene fırtına da olsa bir şey olmaz. Bir rüzgar da bizim için esse; acıyı, kederi, üzüntüyü, kalp kırıklığını alıp götürse.  Bakış açısı farklı insanlar, hiç kimsenin bakmadığı, görmediği açılardan bakan ince bir zekaya sahip insanlardır. Bazen insanları inceliyorum da, ben de dahil bezmiş, vazgeçmiş bir halimiz var, devamlı kaygı halindeyiz. Ne olacağım, işim ne olacak, çocuklarım ne olacak zaten bir sosyallik yok bir de üzerine kaygı, artık normal insan göremiyorum, ya aşırı varlıkla şımarmış yada aşırı yoklukla kaygı halinde insanlar. Olmayan da sadece maddiyat kısmı değil üstelik, gelecek, eğitim, yaşam kalitesi, her şeyde kaygı halindeyiz, yaşamaktan ruh sağlığımız bozulmuş durum da. Neşemiz, umutlarımız, gülücüklerimiz çalınmış sanki. Acaba ufukta aydınlık günlerimiz var mı diye merak etmemek elde değil. Çünkü insanlar yarını düşünemiyor, bir endişe, bir belirsizlik, sinirler gergin, kimsenin kimseye tahammülü yok. Artık yabancılaşmışken ülkemize, düş

Yaşlılık insanın hayatının en güzel dönüm noktası. Her yaşın bir güzelliği, her yaşın bir oluru var. Her yaş bir tecrübe, her tecrübe bir olgunluk getiriyor hayatımıza. Ve hayatta olurları olmazlarıyla birlikte sunuyor elimize. Hal böyleyken dış görünüşün bir önemi yok. Kişi nasıl rahatsa onu yapmalı, nasıl mutluysa öyle yaşamalı, bir kere geliyoruz dünyaya ama bir kere de ölüyoruz. Başkalarını dinleyemeyecek kadar hızlı geçiyor zaman. Allah'ın bizlere emanet olarak verdiği bedenin kıymetini bilelim ve gerçekten mutlu olmak için yaşayalım, başkalarını mutlu etmek adına kendi mutluluğumuzu heba etmeyelim. Bu can, bu beden bizim ve nasıl rahatsak nasıl mutluysak öyle yaşayalım. Olgunluk yaşanan olayları tecrübe etmekle oluşur. Hep gülen biri, gözyaşının yanaklara değil yere düştüğünü sanır. Bir gün hepimiz toprağa teslim olacağız, önemli olan hayatımıza bir ömür sığdırabilmek. Kimimiz yaşlanıyoruz, kimimiz daha gençliğimizin başında göçüp gidiyoruz. O yüzden keşkelerimizi bir kenara

Yaşam bir armağan, kendi kişilik özelliklerimizi anlayıp yaşamımıza ona göre yön verirsek bu değerli armağanın hakkını vermiş oluruz ama bu duygunun gelişmesi iyi veya kötü yaptığın her şeyin sorumlusunun kendin olduğunu kabul etmekten geçiyor. Yaşadığın hayatın sorumlusu sensin, başkalarını ne suçla, ne de yücelt. Her şey sende başlar sende biter! Kusur bulmak çok kolaydır, zor olan insanın kendi hatalarını, kusurlarını görebilmesidir. Bunu yapabilen insanlar, iyi yürekli, iyi niyetli olur ve hep bardağın dolu tarafını görürler. Olumlu, yapıcı, uzlaştırıcı, yüceltici, pozitif bir durum sergilerler. Özgüveniniz daima olsun bırakın aptal, bırakın küstah desinler. Ezik insan olmayın hayat bunu kaldırmıyor. Ayrıca özgüven yükseltme eğitimleri de boşuna verilmiyor, önemli olan beyni çalıştırmak. Her ne konu olursa olsun eleştirebilmeli, eleştirilebilmeli insan ve aynı zaman da özeleştiri de yapabilmeli. Özeleştiri yapabilmek kendimiz için önemli sadece aptallar bunu yapamazlar. Zeki insanl

Hep meşgulsen, hiç müsait olamazsın. Hep zamanının olmadığını söylersen hiç zamanın olmaz. Hep yarın yapacağım dersen yarın hiç gelmez. (Herakleitos) Hayatımda tek bir sayfayı bile koparıp atamazken bütün defteri ateşe atabileceğimi fark ettim. Hayat giden her şeyin yerini dolduruyor ve devam ediyor. Cesaretle başarı yarı yarıya, korkarak yaklaştığın şeylerden sonuç gelmiyor. Derin duygulara sahip olan insanların acıları da büyük olduğu için yalnızlığı seçiyorlar. Yalnızlık kendinle, duygularınla, düşüncelerinle baş başa kalmak ve kimsenin bunları kirletmesine izin vermemektir. Doğru bildiğini yap ama sonu ne olursa olsun ben yaptım diyerek ayakta dur ve bak yanında kim var, kim kalmış? İnsanları yücelten gerçek meziyet karakterli bir duruştur, rüzgar ne yöne eserse o tarafa dönmemektir. Varlığın ile evren de bir boşluğu doldurup, evrenin varoluşunda bir katkı da bulunuyorsun. Evrenin yaşamın boyunca sana ihtiyacı var. Çünkü evren için önemli olduğun için varsın. Önemin bittiği zaman d

Türk ulusu büyüktür. Özgürlüğü ve barışı sever. Canı pahasına da olsa Cumhuriyeti sonsuza kadar yaşatacak güçtedir ve yaşatacaktır. Cumhuriyet, etnik kökeni ne olursa olsun tüm yurttaşlarını Türk Ulusu çatı kimliğinde birleştirmiştir. Can yakmayı seven bir millet değiliz ama söz konusu Vatan olursa dünyanın şah damarını keseriz. Bu millet vatan savunması denildiğinde hemen birlik ve beraberlik içinde olur. İşte yüzyıllardır ayakta kalması bu sebeptendir. Vatan vatan oluncaya kadar çok yiğidin başını yedi ama toplum şu an cahiliye dönemleri gibi karmakarışık. Sokrat, "İnsanlara hep iyi örnek gösterin, kötü örnek gösterirseniz ona da özenirler" der. Yanlış bir sistem üzerine kurulmuş düzende yalnızca doğrular yasaklanır. Çünkü sistemi yıkacak en büyük tehlike doğrular ve onları savunanlardır. Ama ayrımı iyi yapmak gerekir. Çünkü her doğru yasaklanır ama her yasaklanan da doğru değildir. Düşünemeyen kafaların, sığ düşüncelerin yalanı ve palavrası çoktur, sorgulamayan bir millet

Zaman insanın önüne neler neler getiriyor. Kim var diye sağa sola bakmayıp, BEN VARIM diyecek ve yürüyeceksin. Önce sen kendine inanacaksın sonrasında başkaları da inanacaktır nasılsa. Düşünceler gözden geçirilip, yanlışlar tespit edilirse değiştirmek daha kolaylaşır, kendimize yalan söyleyemeyiz çünkü. Hayatın zorluklarına rağmen mükemmeliyeti aramak hakkımız ve elimizden geldiği kadar iyi, kaliteli yaşamaya çabalamalıyız. Ölüm gibi bir acının bir gün sonrasında duyduğu espriye gülebiliyorsa insan her şeye alışır. Tabii bunların adı alışmak olabilir, arsızlaşmak olabilir, güçlü kişilik olabilir vs. Zordur hayat işte insan her şeye hazır olmalı. Yenilgiler olmasa hep biz başarılı olsak ne tadı çıkar hayatın, bizi kamçılayan yenilgilerdir. Kendin olmayı öğrenerek, aklını ortaya koyarak, kendini eğiterek her şeyi başarabilirsin ve kendini geliştirdiğin, kendini bulduğun, kendini tanıdığın sürece güçlüsün. Ben sahip olduklarımın tadını çıkarmayı öğrendim, sahip olmadıklarımın acısına ayır

Kimileri çok genç ölür, kimileri de çok erken, keşke zamanı gelince eceliyle ölebilse insanlar. Kaçış yok yüzleşeceksin kendine hesap vereceksin ve göz ardı ettiğin vicdanın geçit vermeyecek bazı şeylere.  İnsanoğlu doğanın virüsü dersek yanlış söylemiş olmayız. Çocukların öldürüldüğü bir dünya da insanlıktan söz edilemez. Emperyalizm, kapitalizmden kurtulduğu gün insanlık kendisiyle barışacak. Şu an yaptığımız tek şey birbirimizi ortadan kaldırmak. Oysa ki öldürmekle dünyayı değiştiremezsiniz. Ancak beyinleri bilgi ile doldurursanız insanlar cahiliyeden kurtulur. Uygarlık, uyumluluk, hep birlikte yaşamanın huzuru ve evrensel bir dünya hakimiyeti ile sağlanır. Çözüm yoksa ölüm var, savaş isteyenlerin sesi barış isteyenlerden çok çıkıyor. Dünya da var olanı yok edecek bu zihniyet oldukça barış çok zor. Sizden, bizden muhabbetine girildiği sürece sonuç hep aynı olacaktır.  Kimisi bombalar yağdırır insanlar ve insanlık ölsün diye, kimisi de bombaların kalıntılarına çiçek eker, çiçek büyüt

Sadece üç günlük ömrü kalan kelebek, papatyaya aşık olur. Ancak öleceğine saatler kala seni seviyorum der papatyaya. Papatya sadece bende diyebilir ve kelebek ölür. Ona sevdiğimi neden zamanında söylemedim diyen papatya üzüntüsünden hasta olur. Yapraklarını dökmeye başlar. Döktüğü her yaprakta seni seviyorum der. Sonunda papatya da ölür. İşte o günden sonra birbirine sevdiğini söyleyemeyen herkes papatyaya sorar seviyor mu? sevmiyor mu? diye. Kimilerini ölene dek unutamaz sevginin vücuttan ibaret olmadığını kaybedince anlarız. Geriye dönüp baktığımız da anımsayacağımız tek şey bize neler hissettirdikleridir. Hayat bazen insanları birbirleri için ne kadar çok şey ifade ettiklerini anlasınlar diye ayırır, sıkıntı kalbinizin diğer yarısı değil sıkıntı yaşadığınız partnerinizdir. Aşk saf, samimi, su gibi berrak olmalıdır. Eğer bir tarafta bulanıyorsa aşk ya yeteri kadar sevmiyordur, yada bugün olmasa da en kısa sürede bitecek bir ilişkidir. Eğer denginizi bulursanız yaşadığınız aşk kurutma

Çocukken hissettiğimiz, yaşadığımız masumiyeti büyüdükçe maruz kaldığımız kötü deneyimler, tecrübeler, arkadaşlıklarla yitiriyoruz. Gönül gözümüz hayatın bize sunduğu saçma sapan oyuncaklarla köreliyor. Zaman içinde pek çok manevi duygular benliğimizi, ruhumuzu terk ediyor. Mutlu olmayı, sevgiyi, şefkati unutuyoruz. Yada çocukluk duygularımızı, saflığımızı, temiz yüreğimizi, olgun yaşlarımızda yaşamaktan çekiniyor veya korkuyoruz. Aslında bırakacağız korkularımız bizden korksunlar, yaşlanacak olan sadece bedenlerimiz olsun, ruhlarımız özgür kalsın, hep çocuk kalalım saf, temiz ve sevgi dolu. Hayatı öyle bir yaşayalım ki sonunda kendimizi alkışlayabilelim. İnsan kendisinin farkına varırsa, başlı başına bir dünya olduğunun, bu dünyanın içinde bir çok güzelliği barındırdığının da farkına varacaktır. Kendinden yola çıkarak her bir insanın da farklı bir dünya olduğunu ve herkesin içinde farklı bir bilge olduğunu da anlayacaktır. İdam sehpasındaki Temel'e sorarlar; son isteğin nedir? Ha

Biz çok düşünüyor, ayrıntılara fazlaca dikkat edip kendi kafamızın içinde her gün mahkeme kuruyoruz, oysa ki baktığımızda insanlar bizim gibi gözükmüyor, böyle olunca da kendimizi gereksiz yere üzüp, ince düşünüp, sık dokuduğumuzu görüyoruz. Zaten evren her şekilde yapacağını yapıyor, onun için ayağa kalkıp kendimiz için bir şeyler yapmamız gerekiyor. Bazen hayat dereden paça sıvayarak geçmeye benzese de ömür paça sıvayarak gitmez. Güvenlerimiz ömürden çalıyorsa bir anlamı yok ama güvenmek ihtiyaç ve kaçınılmazsa boşa çıkaranları boş verelim bu boşa ağlamak olur ve mutluluğumuzu öldürür. Çünkü insanlar bencil, kıskanç, anlayışsız ve tehlikeliler. Ya ince düşünüp zaman zaman incinip, kırılacağız ya da çoğunluk gibi kaba saba, sinsi, çirkin, zalim, kötü olacağız. Maalesef insanların geneli kaba saba, kibirli, bencil, sorumsuz ve saygısız, işlerine nasıl geliyorsa öyleler. İnce düşünce her insana nasip olmayan bir nimettir. Kendisinde ince düşünce olan kişi kimseyi kırmadığı için kaybetmi

Kötüler olmazsa iyileri nasıl anlayacağız. Tatlı su ile tuzlu suyu nasıl ayırt ederiz. İnsanların psikolojik durumları yere ve duruma göre değişiklik gösterebilir. Keşke insan insanın halinden anlayabilse. Evrensel suçları ve kötülükleri bir yana bırakacak olursak iyilik ve kötülük görecelidir aslında. Bir insanın tutunabilmek adına verdiği savaşımın birden çok bedeli vardır, bu bedellerden birisi de başka insanların zarar görmesidir, kabullenmekte zorlansak da bu doğanın bir yasasıdır. Güçlü olabilmek ve güçlü kalabilmek diğer insanların zayıflıklarından geçer. Büyük balık küçük balığı yutar kuralı. İnsanı motive eden etken rekabettir. İnsanlık tarihi bu acımasız ilke üzerine yazılmıştır. Bu rekabete dayanamayanlara ise mazlumluk edebiyatı kalmıştır. Kötüler genelde vurdum duymaz ve umursamaz olurlar, kafaya pek takmazlar, böylece ömürleri de uzun olur. Üç maymunu oynayamadıkları için iyiler kaybedip kötüler kazanıyor. Hassas yapıda olmak vücudun tüm sistemini etkiliyor. Sınav dünyası