İkinci şans

Aynı filmi tekrar izlediğinde dikkatinden kaçan şeyleri yakalamak olası olsa da, filmin sonu aynıdır.

Başta her şey daha güzel gidiyormuş gibi görünse de her iki taraftanda kopan, giden, biten çok şey olduğu için hiçbir şey eskisi gibi olmaz. Eski adı üzerinde eskide kalmıştır, bir daha kurcalamanın anlamı da yoktur.

Bazen bitirdiğin bir oyunu tekrar yükler oynarsın, acaba bu bölümü nasıl geçiyorduk diye düşünürsün işte ikinci şans da öyle bir şey.

Eski veya yeni eninde sonunda bir şeyler rutine bağlanacak, sevgi dediğimiz olayın son kullanma tarihi var. Belki kimisinde sevgi yerini saygı, alışkanlık, bağlılık gibi duygulara bırakır, kimisinde ise pişmanlık, keşkeler, suçluluk duygusuna.

Gönül işinin zekayla ilgisi olmaz, insanların değişmez sabit kuralıyla ilgisi olur. Bunca insan iyi niyetle hem kendine, hem karşısındakine ikinci bir şans vermiş, yinede sonu hüsran olmuşken umut etmeyi bir daha düşünmek gerekir.

İlişki bittiyse ortada aşılamayan bir mevzu vardır, ayrıldıktan sonra kişiler kendilerince bu özeleştiriyi yapıp tekrardan barışıp kaldığı yerden ilerleyebilir. Bugün yaşanan ilişkilere baktığımızda iki tarafta varlığını kanıtlamak için savaş veriyor ve herkes kendisini fazlasıyla önemli zannediyor, öyle çok olmazsa olmazlarımız var ki tüm bunların içerisinde boğuluyoruz.

Saygı bitmişse ama sevgi bir araya gelmeniz için ısrar ediyorsa ikinci şans denenmemesi gereken bir şeydir. Saygımı yitiren bir insanla aynı ortamda bile olmak istemem kaldı ki, ortada gerçekten sevgiye, aşka dair bir şey olmuş olsaydı zaten ayrılık olmazdı, ayrıldıysanız iki taraftan biri tükendiği, birbirinizi tükettiğiniz içindir. Birbirinizle olamayacak kadar kusurlu olduğunuz içindir, birbirinize ait duyguların karşılığı olmadığı içindir. Bu yüzden tekrar başlamak anlamsızdır.

HÜLYA ÇAKICI