Robotların İş Gücünde Artışı

Norveç deneme yapıyor, Almanya planlıyor, Türkiye hayal bile edemiyor. İnsansız fabrikalar yaygınlaştıkça insanlara da karşılıksız gelirin kaçınılmaz olması gerekiyor.

Para babaları, sermayedarlar öyle durduk yere hiçbir üretim yapmayıp, emek gücü sarf etmedikleri halde insanlara para verirler mi? Sanmıyorum. Bu süreç öyle tereyağından kıl çeker gibi çatışmasız olur mu? Otomasyon, robotikleşme, dijitalleşme ve yapay zekanın insanlığın yararına olabilmesi için ancak toplumcu bir sistem gerekir, bunun kapitalizmde mümkünlüğünü ve sorunsuzluğunu iddia etmek ise cahillere özgü olabilir. İnsanları teknolojinin yarattığı olanaklarla iş yükünden kurtarıp üretilen değeri eşit ve insanca insanlığın hizmetine sunup, insanın kendini sınırsızca geliştirmesine ön ayak olacak sistem olabilir mi?

Toplumcu bir sistemde birçok şey ücretsiz hale getirilip dolayısıyla parasız bir şekilde kamusal bir yardım sağlanmış olur. İnsanlara kendilerini geliştirmesi içinde sınırsız zaman ve olanak sunulur. Kendini gerçekleştirme, üretme ve başarılı olup, onaylanma güdüsü de böylece tatmin edilir.

Teknoloji ve kapitalist sistem belki içimizdeki duygusal bağları sömürdü. Yada bizler buna izin verdik. Hep bir eksiklik. Ait mi olamıyoruz sahip mi çıkamıyoruz? Yoksa geçici mi oldu her şey?

İnsanın seviyesi ne yaptığı işle, ne de az yada çok konuşmasıyla ölçülür, seviye ayrım gözetmeden davranış ve konuşma üslubu ile bağlantılıdır.

HÜLYA ÇAKICI