Yaşam Mucizeyi görmektir

İnsan eksikliğini hissettiği şeyi arar, onu bulduğunda tam olup tamamlanır. Akıllı insan kendi kusurlarıyla uğraşır başkalarının kusurlarıyla ilgilenmez. Alışkanlıklarımızın esiri oluyoruz bunlarda zamanla bağımlılığa dönüşüyor. Keşke herkes bir gün yaşattıklarını yaşasa ama dünya adil bir yer değil.

Kendimize sözlerle, davranışlarla sınırlar getirip acıyı kendimiz yaratıyoruz. Oysa hayatta mutlu olmanın o kadar çok yolu var ki.

Beklemeyi bilirsen her şey ayağına gelir. İnanç göreceli bir kavram. Bir şeye biat edip körü körüne inanmakla, savaşta yada herhangi bir yarışta bir şeyi icat etmek uğruna kazanacağına inanıp normal gücünün üzerine çıkmak başka bir inançtır. Zor durumda sevdiğine yada bir dostuna olan inancınla, onun geleceğine inanmak yine başka bir inançtır. Mucizeleri bu tür inançlar yaratır, körü körüne bir dogmaya inanmak değil.

Hayat beden ve akıldan ibaret dersek tamam ama kalbi ve ruhu nereye, sevgiyi nereye, merhameti, vicdanı nereye koyacağız. Aşkın vuku bulduğu anlarda aklın ve mantığın niçin devre dışı kaldığı, bir işe yaramadığının somut gerçeği dururken hayat sadece beden ve akıldan ibaret diyebilir miyiz? Kalpte aşk ve sevgi vardır, endişe akıldadır gidermek için somut bir şeyler gerek. Halbuki kalpte aşk, sevgi, güven ve inanç varsa ruhumuz içinde huzurda vardır, başarı ise gerçek bir inanç varsa olur.

İnsanoğlu zor olandan sürekli kaçar. Dürüstlük ruhun terbiye edilmesi sonucu kazanılır, güzellik ise bedenin üzerinde yapılan bir eylemdir. Ruhu terbiye etmek zor bir eylemdir herkesin harcı değildir, bedene müdahale etmek ise herkesin kendince yapabileceği bir şeydir.

HÜLYA ÇAKICI