İnsan Neden İyi Olmalı?

İnsan neden iyi olmalı? Şimdi moda kötülük.

Bazı insanlara iyilik yüklenmiştir, sen çok iyisin adı altında istesede kötü olamazlar. Önce iyi olalım, neden iyi olmak gerektiğinin cevabını zaten idrak etmiş oluruz.

Bana kötülük yapanların hemen hepsinin yıkılışını izledim. Allah ilhak eder ama ihmal etmez. Bir film gibi izliyorsun, iyilik eden mevlasını, kotülük eden belasını buluyor.

İlahi adaleti çoğu insan yanlış anlıyor. Bu adalet çoğunlukla bakmayı bıraktığında gerçekleşiyor ve bazende jenerasyon farkı ile işliyor. Kötülük yapan bir şekilde bedelini ödüyor. Ama zararımız geri gelmiyor.

İyi insan tabirini ortaya çıkarmak için kötü insan profilinin oluşması lazım, demek ki önce kötü insan tabiri çıkmış ortaya, kötülük kalkarsa bu tabirlerde kalkar, yani sadece insan olmalı, insan önce insan olmayı öğrenmeli kendi huzuru için.

Kin, nefret boş beyinlerin silahıdır. Kalp gülümser, çünkü sevgi, nefret ve kinin karşıtlarıdır. İyi insan olmak, örnek olmak, ders vermek, tercih edilmek, sevilmek, öğüt vermek, iyi insan olmak farkında olmadan toplumu dizayn etmektir.

Bazı insanlar güçsüz ve yönetilmeye müsaittir, içlerinde olumsuzluk, korkaklık barındırırlar, kullanılır piyon olurlar, menfaati için kötülerin ekmeğine yağ sürerler, ahmak ve maddecidirler. Aptalları, korkakları ve açgözlüleri kullanırlar, ezilen hep iyiler olur ama kötülerde bir gün cezasını bulur.

Mutsuz etmek kötülerin mutluluğu olmuş. Bilseler iyiliğin kötülükten daha kolay ve kestirme olduğunu acaba denerler mi böyle bir kolaylığı? Hayır denemezler. Karakter, zayıflığı iyileşmesi mümkün olmayan kalıcı bir hastalıktır. Mutsuzlukla, kıskançlıkla, dedikoduyla, kötülükle beslenir.

Bazı insanlar oldukları gibi davransalar hiç oldukları ortaya çıkacaktır. Bir başkasını kötüleyip, itibarını zedelemeye çalışmak, kimseye itibar kazandırmaz. Birilerinin kuyusunu kazmak bazıları için vazife olmuş olsa da kazdıkları kuyuya sonunda kendileri düşerler.

Çok bilmiş, kendisini çok kültürlü, aydın ve modern olarak tanımlayan, hiçbir şeyden memnun olmayan, yapılan iyiliklerin, fedakarlıkların gözünde değeri olmayan insanlar unutmasınlar ki. Kötü insanlar kötülükleriyle hatırlanırlar, iyi insanlar iyilikleriyle, sevgisiyle anılırlar.

Kötülük bir süre sonra kişinin kendisiyle birlikte başkalarınında felaketi olacaktır. Kimse için iyi olmak zorunda değiliz, sevdiklerimiz dışında. Vicdanımızı dinleyelim, hakka, hukuka inanalım yeter.

Kötülük kötülük doğurur, iyilikte iyilik. Kötüyü değil onu kötü eden etkenleri yok etmek gerekir, tıpkı sivrisineği yok etmek için bataklığı yok etmek gerektiği gibi.

İylik iyiliği çeker, her insan hem iyi, hem de kötüdür, nasıl etki yaparsan öyle tepki alırsın. İyi olmakta, kötü olmakta insanın elinde. İyi olursan rahat yaşarsın, kötü olursan her türlü kötülük seni bulur, rahatın bozulur. Kalp arındıkça bakan gözde güzel görür. İçsel huzur iyi olmakta gizlidir, eğer içinizde başkaları için çekememezlik, kötülük, fitne besliyorsanız her zaman agrasif, sinirli ve mutsuz bir insan olursunuz. İnsan olabilmek ve evrimini tamamlayabilmek için ne ekersen onu biçersin, hiç buğday ekipte mısır biçen gördünüz mü? Tohum biziz, iyilik ekelim ki iyilik biçelim. Kötülerden çok var, iyi olmak ayrıcalıktır.

Kötülüğün kime yararı var. Kötülük yapan bir süre mutlu hisseder o da egosundan dolayı. Sonra pişmanlık yaşar, yaradılışımızın temeli iyilik üzerine kurulu, tabi bunu hissedenler kalbini, vicdanını kör etmemiş olanlardır.

Çok gösterişli olmak için uğraşmaya ne gerek var kendin olarak kalmayı başardıktan sonra, egoya ne gerek var güzel bir ahlaka ve vicdana sahip olduktan sonra, kalbinde iyilik biriktirenlerin yolu daima açıktır.

İyiliğin içinde kötülük, kötülüğün içinde iyilik vardır. Kötü bir konu üzerinde felsefe yapmaya başlayın derinleşlikte çelişmeye başlarsınız. Hayatın rengidir siyah ve beyaz. Bu birazda bizim düşüncelerimize bağlıdır, karmakarışıkta görebiliriz, yeter ki beyaza kara, karaya da beyaz demeyelim.

İnsanlar seni nasıl görmek isterse öyle görür, öfkenin altında çaresizlik vardır. Hepimiz aynı gemide aynı dünyadayız, bu yüzden yaptığımız kötülük yine bize döner. İnsan kendisi için iyi olmak zorunda, kötülük cehalettir, kurnazlıktır. Güneş elmayı tatlandırırken biberi acılaştırır. Suç güneşte değil, karakterdedir.

İnsanoğlu önce bencilleşti, bananeci oldu sonra arkadaşlık, dostluk, akrabalık hepsi menfaate dönüştü, kimsenin kimseye güveni kalmadı. Hatta insanın kendisine bile güveni kalmadı.

İnsanın kendisine layık gördüğü kişiler, kendisine verdiği değerin göstergesidir. Aptallar açgözlüye güç verir, güçlü de aptallara korku. Aptal insanların korkaklıkları yüzünden dünya açgözlü insanların gözünü doyurmaya çalışıyor.

İyi insan olmak için önce iyiyi ve kötüyü ayırt etmeyi öğrenmeliyiz. Kimseye kötülük yapmamakla, nefsimize yenik düşmemekle iyi bir insan olunabilir. En basit yolu bu, buna güzel meziyetlerde ekleyip daha iyi olmayı başarabiliriz.

İyi insan sadece insanı üzmekten korkar, yaşayan her canlıyı kırmaktan korkar. Önce kendi vicdanının sesinden korkar, kötülerin insanlarda ve çevrede açacağı yaralardan korkar, kısaca kötü olan her şeyden korkar ama kötülerden korkmaz. Korkacak birileri varsa haksız olduğu halde haklı gözükmeye çalışan korkaklardır. İyi insan olan durumlara karşı kişisel çıkarları doğrultusunda hareket ve davranış sergilemeyen, etrafındaki diğer varlıkların da varlığını bilendir.

İyi insan sevdiklerine zarar gelmesinden korkar, çocuklarının geleceğini kuramamaktan korkar, borçlarını ödeyememekten korkar, verdiği sözü tutamamaktan korkar, etrafındaki insanları kırmaktan korkar, yasaları çiğnemekten korkar. İyi insan, kötü insan olmaktan korkar.

HÜLYA ÇAKICI