Egonun Sponsoru Şeytandır

Kibiri tavan yapmış bir insanın egosunun sponsoru şeytandır. Düşünme, sorgulama, araştırma yeteneğini kullanmayan bireyler her zaman dış etkilere açıktır.

Bazı insanların ruhu çirkin, hasetlik, kıskançlık, bencillik içinde ne yapsanız değişmiyor. Aşağılık insanın statü ve itibarınızı kullanmasına izin vermemek en doğrusu. Artık bu tipleri görünce görmüyorum, konuşunca duymuyorum. Böylece elime, ayağıma dolaşamıyorlar.

Duygusuz, sevgisiz, eğitimsiz, bencil yetiştirilmiş, her istediği sorgulanmadan önüne koyulmuş, egosu yüksek olan insanlarda gözyaşı pek bulunmaz, olanı da insanları kandırmak, duygu sömürüsü yapmak için sakladıkları timsah gözyaşlarıdır.

İnsanı insan yapan güzel ahlaktır, gerisi sonradan gelir. Toplumların yozlaşmasının sebebi çoğu kez ahlak yoksunluğudur. Ne kadar medeniyet sahibi olursa olsun ahlak yoksa hiçbir şey önemli değildir.

İnsanlar birbirlerinin karakterine, huyuna uyum sağlayamayabilirler. Kimsenin kimsenin hayatına karışmaya hakkı yok. Kin tutan zaten günü geldiğinde kendi kininde boğulucaktır.

Adı hırs ise, bir insanı kör ve ahmak edip bilgisiz hale sokar. Adı kin ise, bir insanı adaletli davranmaktan alıkoyar, yanıltır. Adı dedikodu ise, birini arkasından duyduğunda hoşuna gitmeyecek şekilde çekiştirmektir. Attığı okun bir gün kendine döndüğünü gördüğü gün anlar insan yaptığı hatayı, haksızlığa uğrattığı insanı, hissederse o acıları anlar yalanla yol alınmayacağını.

Yapısal bir yapılanma sorunun sonucu insanlar bireysel kişiliğini yaşayamadıklarından başka hayatları yaşamaya istekli gelişirler. Gösteriş küçük düşürür, bir insanın üzerine yakışmayan bir durumdur, görmemişlikten yani sonradan görmeden kaynaklanır, insanın eksik ve yetersiz kalmış halini şatafat ile kamufle etmesidir. Kendisi ile mutlu ve huzurlu değildir bu açığını dış dünya ile kapatır. Kendisiyle, korkularıyla yüzleşip çözmekten kaçıp dışarıda suçlu arayıp kurban psikolojisine girerler.

Gizli hayranlık onun gibi olamama. Şaşkınlıktan, nasıl oluyorda düşüncesinden. O olmuş ben neden olamıyorum o zaman ben onun seviyesine çıkamayacağıma göre onun benim seviyeme inmesi gerek düşüncesinden. Erişilemeyen meziyetler, bazen gıpta edilir, bazen de kıskanılıyor. Başarılı insanlar kendilerine inanırlar, tutkularından güç alırlar. Başarılı olmayanların olamayanların, boş vakitleri bir hayli fazladır kurar da kurarlar.

Göründükleri gibi olmayanlar iki yüzlü bir canavar olabilir, en ufak bir şüphe tedbir gerektirir. Çünkü onlar güven vermek için iyi yüzünü kullanır. Kimse göründüğü ve görüldüğü gibi değildir.

Her lafa ben diye başlarlar, ben şöyleyim, ben böyleyim, her şeyin en iyisini ben bilirim, millete ders vermeye bayılırlar, ukaladırlar. Kendisinin diğer tüm canlılardan daha kusursuz olduğunu düşünür, mükemmel hayata sadece kendisini layık görürler.

Her şeye uzaktan bakıp hiçbir konuda fikir beyan etmez, kimse için kılını kıpırdatmazlar. Her yerde ve her olayda sadece kendine çıkar sağlamayı düşünürler. Ben lafını çok sık kullanır, her lafa ben diye başlarlar. İşlerine geldiği gibi davranır, aşırı karşılaştırma yaparlar, insanı bunaltacak şekilde sürekli kendilerinden bahsederler. Hiçbir şeyden memnun kalmaz, hiçbir şey bilmez, her şeyi yaşamış görmüş taklidi yaparlar. Onlar her şeyin en iyisini yapar, başkaları hiçbir şey yapamazlar. Herkes suçludur onlar hep haklıdırlar.

Hep benim olsun, her şey benim, hep bana hep bana, kendisi için düşünür her şeyi. Onlar hep ben derler. Ben yaptım ben kazandım.

Kimseye maddi manevi, yardım etmez olsa bile yok ki derler, ama kendilerine herkes her türlü yardımı yapsın isterler.

Başarıya her zaman sahip çıkarlar, kendisinin başarısı olduğunu söylerler, başarısızlığıysa her zaman karşı tarafa yükleyip sen başarısızsın derler.

Bencil insanları psikolojisi bozuk sanırsınız, sabredersiniz ama harcadığınız zaman boşunadır. Aslında bencil insanlar hiçbir şekilde düzelmeyecek kalbi zifiri karanlık insanlardır.

HÜLYA ÇAKICI