HÜLYACA YORUMLAR

Saygı sevginin başlangıcıdır. Saygı, sevgi, hoşgörü insanların birbirine verdiği değerdir. Saygı beraberliğin, düzenin, iletişimin anahtarıdır. Saygı, insanın kendisini ve konumunu bilmesidir, yaptığı davranışların hoşnutluk uyandırması, karşıdan takdir görmesidir. Saygı, herkesin herkesten beklediği ama kimsenin yapmak istemediği şeydir. Saygı, düşünerek konuşmak, öfke anında sabredip duraksamak, karşındakinin her zaman senden çok farklı olduğunu unutmadan davranmaya çalışmaktır. Saygı zorunlu, sevgi opsiyonel. Ortadoğu coğrafyasının asla kavrayıp içselleştiremeyeceği bir kelimedir. Yaşından veya statüsünden değil, var oluşundan dolayı canlıyı hiç yerine koymamak ona değer vermektir. Basit nüanslardır ama gönül yapar bilene, anlayana. Saygı yoksa sevgi hiçtir. Saygılı insanların olduğu toplumlarda insanlar mutludur. Yediden yetmişe güler yüzlüdür. Karşıdaki kişinin hal ve hareketlerini anlamak ve onun düşüncelerine hürmet göstermektir. Saygı, karşıdaki kişiye verdiğin değerdir, göster

Çok geç öğrendim ama öğrendim. Belli bir süreden sonra çekilmiyor, hayatı cehenneme çevirmekte üstlerine yok. Eskiden arada sinirlenip bağırırdım. Şimdi birine bağıracak kadar emek bile vermiyorum. Topuğumun üzerinde dönüp uzaklaşıyorum. Kafam kaldırmıyor. İkiyüzlü, yalancı, çıkarcı insanları fark ettiğiniz an hayatınızdan çıkarın, ben bunu çok geç anladım. Çabuk gözden çıkarıyor gibi gözüksemde gözden çıkarmamak için verdiğim çabayı bir ben bilirim. Önce sabrediyorum, uyarıyorum, bekliyorum, görmezden geliyorum ve yine bekliyorum sonrasında ise tamamen siliyorum. Yanımda olmak isteyene işte ben, yanımda olmayana da yol orada. Özü, sözü bir olmayanlar silinmeli. Eskiden yapamazdım, kıyamazdım. Artık tahammül kalmadı. Şimdi umrumda bile olmuyor. Hayat bencil, menfaati için sizi satabilecek yavşakları temizleyince daha güzel oluyor. Çabalamayın, yormayın kendinizi. Gidilecek bütün yolları giderim ama ortak yolun sonuna geldimse sabrım bitmiş demektir. Beni huzursuz eden nedir diye bir ba

Zaman geçiyor onu öldürmek için değil, en iyisini yapmak için kullan. Zaman duraklatılamaz, geriye alınamaz, yarına devredilemez, satın alınamaz, borçlanılamaz, ödünç verilemez bir kaynaktır. Bunun bilincinde olur ve etkin kullanırsak o kadar başarılı ve mutlu oluruz. Küçücük şeylerden mutlu olan insanlar biriktirin hayatınız da o zaman sizde mutlu olursunuz. Zaman kendisine değer vermeyenleri affetmez. Zaman varken akıl yoktur. Akıl varken zaman yoktur. Zamanınızı sevdiklerinizle harcayın ki ileride pişmanlık duymayın. Hayatınızı heba etmeyin. Zaman geçiyor öyle ya da böyle, ne pişmanlıkların geri geliyor ne de mutlulukların. Her şey yaşanan o anda kalıyor ve her şey zamanında yaşandığında daha güzel oluyor. İşte bu yüzden yaşadığın her anın değerini bil, yaşanması gerekenleri başka bir ana erteleme. Geçen zaman geri gelmiyor unutma karanlık sadece geceye yakışıyor. Bir yanımız o kadar umutsuz ve hüzünlü, diğer yanımız halen mucizelerin gerçekleşeceğine inanıyor. Bu iki duygu arasında

Farkında olmak kendini bilmektir. Aptal, cahil ya da tembel olan kişi bunun farkında mıdır? Bilimin bile yanıldığı noktada cahillik tartışılır. Her şey o kadar göreceli ki, karşına yansıttığın ışık seviyesi bile karşındaki aynanın parlaklığı ile ilintili. Hiç kimse ayranım ekşi demez. Kimse kimsenin aklını beğenmez, tembellik bazen bir lüks olarak bile görülebilir. Kesinlikle farkındalar. Bunlar dünyanın en kurnazca tercihleri. Her şeyin farkındadırlar. Bu nedenle iyi eğitimli, nitelikli insanlara karşı kompleksli, hınç ve kin doludurlar. O insanlar gibi olamayacaklarını bilmenin ezikliğini ve öfkesini taşırlar. Cahilse sorun büyük. Olsalardı olmazlardı. Kimse kendinin farkında değil, eğitim seviyesi düştü, insanlar Maslow Piramidinin alt basamağında. Ancak kendini gerçekleştirebilen insanlar kendilerini doğru değerlendirebilirler. Farkında ve bu durum bazılarının işine geliyor. Bilerek öyle davrananlar da var. Salağa yatmak davranışı bu, farkına varacak kadarda uyanıkça davranış. Baze

Birçok insan kötü olmayı göze alamadığı için iyidir. Kimse göründüğü kadar iyi anlatıldığı kadar kötü değildir. İyiler kötülerle, kötüler iyilerle doğru yolu bulabilirler. Yaşamın dengesi de sanırım bu olsa gerek. Kimse geçmişte ne yaşadığınla ilgilenmiyor, herkes şu anda ne yapıyorsan ona bakıyor. İyiysen herkes iyi, kötüysen herkes kötü. Bu kuralı akıldan çıkarmamak ileride gereksiz şeylere üzülmemenizi sağlar. İyi insan karşılıksız merhamet ve sevgi gösteren, adaletli, dürüst, vicdanlı ve doğrunun peşinden gidene denir. Kötü insansa bencil, empatiden yoksun, acımasız, hak ve hukuk tanımayan, narsist, kendi çıkarı için masumların hakkını gözünü kırpmadan çalan, maddi ve manevi gücü yerinde olduğu halde çevresinde gördüğü mazlum ve garibanlara el uzatmayan, görmezden gelen insandır. İyilik bir ilkedir herkes iyiliğin farkına varamaz. İlkeli olmak bilgiyle olur, insan olmak sadece biyolojik değildir, insan olmak dünyanın en zor işidir. Yani kötülükten ve cehaletten arınmak hayatı sorgu

Doğru düşünmeyen, doğru yaşamayan insanlar yalanı hayatlarına dahil etmek zorunda kalırlar. Korkaklar yalan söyler kaybetmemek için. Ama yalan zaten kaybetmenin başlangıcıdır. Özgüveni eksik insan yalana ihtiyaç duyar, yalan acizliğini gizleyip kendisini avutmasını sağlar. Güvensiz ve güçsüz insanlar genellikle yalan konuşurlar. Doğru sözü söyleyecek cesaretleri olmadığı için ya da doğru sözü hor gördükleri için. Kişiliği ve karakteri oturmamış insanlar çoğu zaman kendini yalanların arkasına saklarlar. Oysa yalan tül perde gibi transparandır, yalan arttıkça yalanın esiri olduklarını ve bunun alışkanlık haline geldiğinin farkında bile olmazlar. Bazılarının mesleği yalancılık. Onlarda mesleklerini yapıyorlar. Hayal güçlerinin onlara verdiği bir kabiliyet yalan. Olmak istediğini zihninde yaşamak ve başkalarının zihninde yaşatmak için. İnsanların kendilerini haklı çıkartmak için söyleyeceği yalan çoktur. Gerçek yüzlerini gizlemek için yalanlara sığınan sahte insanlar çok hayatımızda. Menfa

Sonu değil, gidişatı belli olmayan bir yoldur hayat. Hayatın kime ne getireceği belli değil. Herkes aynı anda geceyi yaşar. Ama herkesin karanlığı farklıdır. Bazı şeyleri göremez, görmek istemeyiz. Belki egoyu beslediği için anlam yükleriz, belki varsayımlarda bulunduğu için, belki önyargılardan ötürü, belki şartlanmışlıklardan dolayı göremeyiz. Hiç kimse görmek istemeyen birisi kadar kör değildir. Her insanın kendine göre derdi, kederi ve onlara göre yol aldığı, yaşamaya çalıştığı bir hayatı var. Kınamayacak, hor görmeyecek, ayıplamayacaksınız. Allah kimi neyle sınar bilinmez. Bugün kınadıklarınız yarın sınandıklarınız olur. Hiçbirimiz sınanmadığımız günahın masumu değiliz. Kimse kimsenin ne yaşadığını, ne hikayesini, ne de derdini bilemez. İnsan önce kendini sonra haddini bilmelidir. İnsan dünya gibidir içinde yüzlerce fırtına kopar ama herkes kendi yaşadığını bilir. Kimine dert olan konu, kimine nimet olabilir, birazda öyle bakmak gerekiyor hayata. Her şey değişken, her insanın için