HÜLYACA YORUMLAR

Saygı ve saygısızlık kavramları yok sayıldığında hangi değerlerimiz kaybedilir? Kendisine saygı duymayan karşısındaki kişiye de saygı duymaz, olmayan bir şey verilemez. Her canlının yaşam hakkına itibar etmek saygının en güzel halidir. Yine her canlının yaşam alanına itibar etmemek saygısızlığın belirtisidir. Bu çizginin neresinde ise insan saygının, saygı mahrumiyetinin derecesi odur. Saygı toplumları bir arada tutar, yaşama hakkı verir. Saygının yokluğunda sevgi, saygı, hoşgörü, merhamet ve acıma duyguları yok olur. Toplumda bireysel özgürlüğün tüketim çılgınlığı ile başlayan maddesel hayatın sonu manevi değerlerin tüketilmesidir. Ülkemizde anneye, babaya, eşe, çocuğa, kardeşe, komşuya, akrabaya, arkadaşa, öğretmene, iş arkadaşına, yaşlılara, vatandaşa gösterilmeyen saygı ve değer manevi değerlerin temeli olan ahlaki değerlerin tüketilmesidir. Hoşgörülü insana herkes saygı duyar ve birbirimizi daha iyi anlarız. Milli ve manevi değerlerimizin özünde sevgi, saygı, hoşgörü ve tevazu duy

Geçmişin de geleceği aramak, geleceğin de geçmişi yaşatmak bu gün için linçtir. Kader insanların kendi yönlendirdiği gibi gider. İnsanı insan yapan şey, hatalarından edindiği tecrübeleri ve kendine özgü kişiliğidir. Cennette, cehennem de içimizdedir. Sevgi, huzur, mutluluk maddeye bağlı değil maddesel görünsek de ruhaniyiz. O ruh ezelden beri özgür. Ördüğümüz duvarlarımız ve kendimizi zorunlu kıldığımız kalıplarımızla, o önüne geçemediğimiz keşkelerimizle bazen çok şey kaybediyoruz. En önemlisi de geri gelmeyecek dakikalarımızı, en güzel anlarımızı yok yere yitiriyoruz. Kader dediğimiz şey aslında kendi tercihlerimiz mi yoksa tercihlerimiz zaten kaderimiz mi? Konuyla ilgili Kızılderililerin şu sözü manidar. Biz büyük ruhun aramızdaki meselelere karışmadığını çoktan öğrendik. O yüzden kendi sorunlarımızı kendimiz hallediyor, kendi yolumuzu kendimiz çiziyor, ona da verdiği her şey için şükürler ediyoruz. Özgür irade yaratanın bize verdiği en güzel şeydir. Ama anneni, babanı, zekanı genle

Varlığı hayatınıza bir şey katmayan insanların yokluğu çok şey katacaktır. Hayatımızdaki insanların sayısı bir anlam ifade etmiyor. Yanında olmayan her kişi sadece bir rakam, başka bir anlamı yok. İnsanın değeri yapıp ettikleridir, sonuç alabildiği, başarabildikleridir. Kendini keşfetmek ve kendi sınırlarını zorlamaktır. Bazen öyle bir hayat yaşar ya da görürsün ki, bütün sözler o hayat karşısında anlamını  yitirir. Nasıl hissedersek öyle yaşıyoruz hayatı, onun için kendimizi iyi hissettiren insanlarla devam edelim yolculuğumuza. Fazlalıklardan bir an önce kurtulmak için harekete geçmek lazım. Kendilerinin çıkmasını beklemek zaman kaybından başka bir şey değil çünkü. Bireysel bir yaşam için kanaat yeterli, toplumsal bir yaşam için ise mücadele gerekli. Dikkatli düşünen insan doğruyu ve yanlışı birbirinden ayırt edebilir, kimse kimseyi yanlış yapmaya zorlayamaz. Her zaman doğallık ve sadelik en güzelidir. İnsan karakteri içinde bu böyledir. Yapmacık, sahte insan nasıl duruyorsa, fiziki

Gece midir insanı hüzünlendiren, yoksa insan mıdır hüzünlenmek için geceyi bekleyen? Salgın hastalık uyku düzenimizi bozdu, evde rahata alıştık. Öyle olunca da gece gündüz birbirine girdi. Her günümüz, her gecemiz aynı. Pandemi süreci bütün hayatı, düzeni, hepimizi alt üst etti. Üstümde kendim tarafından yapılan çok büyük bir baskı var. Düşünürken laf lafı açıyor dönüp duruyorum. Yatak değil kafan rahat olacak ki, rahatça uyuyasın. Geçmişten gelen öfkeler, sinir bozuklukları, eksiklik hissetmek, günü yaşayamamak, hayatı kaçırma hissi, uykuları kaçırıyor. Anı yaşamak lazım aslında uyumak için bile. İnsanların huzuru ve düzeni kalmayınca uykusuzluk alışkanlığa dönüşüyor. Saklanan her şey sessizlikte konuşmaya başlıyor. Tam bitirdiğin günün hesabını kapatacaksın günün içinde olan bir şey tık diye eskiyi hatırlatıyor, sanki o zamana kadar saklanıyor, bilinçaltındaki bir odada gizleniyor. Çünkü gece sessiz, beden ve ruh yalnızdır. Bedenin dinlenmek istediği, beynin uyumak istediği, tüm yorg

Beyninde çöplüğü var, gereksiz bilgileri atar, değerli ve gerekli bilgileri yerinde kullanmak için saklar. Önce yok olacak sonra daha güçlü döneceksin. Düşe kalka öğreneceksin aslında düşmenin ayıp olmadığını, kalkmak dedikleri şeyin tek başına olduğunu. Sırtını sadece kendisine dayayan insan her zaman dik yürür. Kendini, kendine kanıtlarsan mutlu olursun, başkalarına kanıtlamaya uğraşırsan yorulursun. Önce düşman sonra kendin için ayakta durmasını bilmek lazım. Kimsenin hikayesine gülme, yol uzun daha bitmedi. İnsan zor zamanında en çok güvenmesi gereken kişinin kendisi olduğunu, iyi veya kötü her yolun sonunda kendisine dönmek olduğunu fark ediyor. Döndüğünde kendi omzuna yaslanacak kadar güçlü olabilmek için daha sağlam adımlar atmayı öğreniyor. Bunun adına da akıllanmak diyor. Bazı insanlar başka bir insanın başarısına giden yolda onu manipüle ederek baltalamaya çalışır, kendine güvenmediği, yapamadığı şeyleri bir başkasının yapabilme yeteneğine köstek olmak için. Bazı şeylerin değ

Geçici insanlar kalıcı dersler verir. Şuraya herkese akıl verip kendisine laf anlatamayanların dramını çizelim. Kağıt küçük, kalem büyük geldi taştı, çizemedim. Hayatı fazla umursayınca üzülüyoruz biraz da oluruna bırakmalı, çırpındıkça batıyor insan zaten kimseye de yaranılmıyor. Kendimizden başka kimseden fayda yok. Sağlık olduktan sonra gerisi yaşanıyor, acı tatlı her gün gelip geçiyor. Mutluluk, aklındaki beklentilerle içinde bulunduğun yaşam realitesinin benzer frekanslarda olmasıdır. Yani hayattan beklentilerin ile yaşadığın hayat arasındaki fark ne kadar az ise o kadar mutlu olursun. İnsanlık herkeste güzel durmuyor, bazılarına yakışan sadece mesafe. İnsanın zehirsiz olanına pek tanık olmadım. Kendi menfaatleri söz konusu olduğu zaman hiçbir ölçü tanımayan insanların arasında yaşıyoruz. Dört bir yanımız yanılgılarla dolu. Kimse hakkında kötü düşünmekten yana değilim. Fakat hayatımda acıya sebep olan herkesin aynısını yaşadığını da görmek isterim, çünkü bazen anlamak yaşamaktan g

Sosyal medya uygulamaları sosyal maskeler olmadan yaşanılmayacağını düşünen bir topluluk oluşturuldu. Herkes olmadığı kişiyi gösterme çabasında, mükemmel olmadığını biliyor ama bunu kimsenin bilmesini istemiyor diyebiliriz. Yani sürüde kendini unutup, kendini mutlu ilan ediyor. Varoluşsal bir boşluk. Teşhirciliğin legalize edilmesinde ve normalleştirilmesinde kullanılan uygulamalardan biri tiktok. Yoğun filtreler, hızlandırmalar, cutlar ve efektler yardımıyla kişi normalden çok daha güzel görünüyor. Ses inceltme ve dizi replikleri ile, müzik ve dans ile normalden farklı oluyor. Buradaki insanların hareketlerine ve giyiniş tarzlarına bakın hep aynı, hepsi süslenmiş, hepsi dar, kısa, dekolteli şeyler giymiş, efektlerin etkisiyle hep renkli gözlüler. Erkekler de aynı şekilde takılıp kendilerini gösteriyorlar. İşin ahlaki boyutuna bakacak olursak; temeldeki teşhircilik ve beğenilme arzusu, kendini hiçe sayıp rollere bürünme ve fiziksel psikolojik değişim, yaratıcılıktan tamamen uzakta yapı