HÜLYACA YORUMLAR

Hikayenin sonunu aklımdan çıkartamıyorum. Bir heyecan yok. Tam olarak mutluluk nasıldır bilmediği için mutsuz olur. Kendisini tanımadığı için mutsuz olur. Kararsız olduğu için mutsuz olur. Kendisine güvenmediği için mutsuz olur. Şüpheyle yaşarsa mutsuz olur. Gelecekten tedirginse mutsuz olur. Sorularına cevap bulamazsa mutsuz olur. Çevresini tanımazsa mutsuz olur. Çünkü herkes çıkarcı fırsatçı olmuş. Etrafındaki melek yüzlü şeytanlar yüzünden mutsuz olur. Parasızlıktan, ağır iş yapmaktan mutsuz olur. Yanlış seçimlerden mutsuz olur insan. Şimdiye kadar hep birileri için yaşadığımız, kendimiz için yaşamadığımız, yaşayamadığımız için mutsuzuz. Fitne dolu, adaletsizlik dolu bir sistem var, ondan mutsuz insanlar. Mutsuzluk tek bir sözle anlatılmaz. Duruma ve yerine göre değişir. Dünyada mutsuz insan çok, hatta doğa ve hayvanlar bile mutsuz. Mutlu olmak için mutlu insanlara ve işleyen bir doğaya ihtiyacımız var. Mutluluğun çok para ya da iyi bir işten ibaret olmadığını daha çocukken insanlar

Çarpık tüketimi pompalayan çarpık yönetimlerdir. Çarpık tüketim, davet edilen kapitalizim, emperyalist güçlerin içerideki temsilcileriyle bu günlere geldik, sürekli hesapsız tüketip, hızla borçlanıyoruz. Bazı Avrupa ülkeleri en iyi sözü vaktinde söylemişler. İşleri bizim dinimiz gibi, dinleri ise bizim işlerimiz gibi. Her iyide bir kötü aramanın anlamı yok, iyi olanı örnek alalım kötüsü kalsın. Çamur atmak için harcadığımız zamanı gelişmek için harcayalım. Avrupalı rahat yaşamayı sever. Eve, giyime, arabaya önem vermez. 1789 Fransız devrimi ile dini hayatlarından çıkardılar. O günden beri mutlu, huzurlu yaşayıp kendilerini eğitime, bilime ve üretime verdiler. Biz israfta, gösterişte bir numarayız, sefillikte peşimizi bırakmaz. Maalesef ülkemizde alış veriş çılgınlığı var pandemi bu süreci sorgulamamıza yardımcı oldu. Bir ülkede israf ve gösteriş varsa bilin ki o ülkede rüşvet ve yolsuzluk vardır, alınteriyle hakkıyla kazanılan parayla hiç kimse bu saçmalığı yapmaz, elalem çalışmak için

Onlarca yıldır çalışma hayatındayım, karşılaştığım insanları az çok hepimiz bilsek bile bazıları inanılır gibi değiller. Tembellikten, laf taşımaya, işten kaçmaktan, benim sorunum değil diyen binlerce tip gördüm ama fesatlar ve yalakalar bir numarada. Anladım ki, insanlar kötüdür, güzel olan ise insan olabilmektir. Hiçbir iş yapmadan mesai arkadaşlarının sırtından geçinen tipler. Yalamalık, yalakalık yaparak, başkalarını kötüleyerek bir yerlere gelmeye çalışanlar. En ufak şeyi patrona yetiştiren kişiliksizler. İş hayatındaki birbirinin ayağını kaydırmayı ve düşmanlıkları bir türlü anlayamadım gitti. Ailenden çok iş arkadaşını görüyorsun. Birbirinizin eksikliklerini tamamlayıp çalışsanız ne olur, yok olmaz illa o kuyu kazılacak. İnsanlar yalakalık yaparak işlerini götürüyor bu devirde. İyi görünerek dikkat çekmiyor kolaylıkla arkadan iş çeviriyor. Vicdanın sesi olması gerek bir insanda, empati duygusu ve diğer insanlara saygı. Kendine yapılmasını istemediğini başkasına yapmama düşüncesi

İnsan kendisini tanıyorsa başkalarının nabza göre şerbet vermesiyle değişmez. Karakterli insan kendisinden emindir. Ego ve kompleksi aşmış bir bakış açısından soyutlanmış ruh halidir bu. Doğruya, yanlışa ihtiyacı olmaz. Yerinde bir övgü herkesin gururunu okşar fakat sürekli ve yersiz övgü beklemek kişilik bozukluğudur. Negatif ve haksız eleştiriyi kendinden emin olan kişi zaten önemsemez, yerin dibine batırılmak ise kimsenin kabul etmemesi gereken bir şeydir, doğru insan  olma ölçütü olamaz. Kimseden övgü beklememek kaliteli bir kişilik göstergesidir. Ama bir insanın gıyabında haksız yere konuşulup o kişinin itibar ve kişilik haklarına yapılan saygısızlığa susmak ve tepkisiz kalmak bu çirkinliği yapanların ekmeğine yağ sürmekten başka bir işe yaramaz. Kişi haklı olduğu bir davada asla geri durmamalıdır. Övülmekte istemem yerilmekte. Sabırlı ve mütevazi olup yolumda ilerlemek isterim sadece. Bu ülkede mütevazi olmak demek kaybetmek demektir. Çünkü insanlarımız birbirlerinin kuyusunu kaz

Kendi menfaatleri söz konusu olduğu zaman hiçbir ölçü tanımayan insanların arasında yaşıyoruz. Dünya menfaat dünyası onun için yürüyeceğin yeride, duracağın yeride çok iyi bilmen gerekiyor, firene basacağın yerde gaza basarsan olacakları tahmin edebilirsin. Durum böyle olunca bana bir adım gelene bende bir adım gidiyorum, artık eskide kaldı o on adım gitmeler. Bireysel düşünceler çoğaldı. Hepimiz kendi menfaatimizi düşünüyoruz. Aksi olmaz, olursada olmaz, önce can sonra canan misali. Artık evlilikler bile çıkar üzerine kurulu, bu yüzden kimse kimseyi yargılamamalı sonuçta hepimiz aynıyız. Hayat şartları buna mecbur ediyor. Artık birlikteliklerde bile çıkarlara göre hareket ediliyor, bu kadın içinde erkek içinde böyle. Hepimiz aynı şikayetlerde bulunuyoruz. Şikayet etmektense bunu böyle kabul edip varlığımızı başkalarının menfaatlerine düşürmemek için mücadele etmemiz gerekiyor. Bize hayatı dar eden şeyler sonsuz genişlikte gelir. Seçenek çok sizi üzeni sizde üzün veya uzaklaşın veya on

Herkesi kendim gibi sanmam. Kendime ettiğim haksızlıklar. Hayır diyememek. Gençliğimin kıymetini bilememek. Kelimeyi bile hak etmeyen insanlara cümleler kurmak. Değmeyecek kişilere harcadığım zaman. Vefasızlara vefa göstermek. Beş para etmez, kişiliksiz kişilere değer vermek. İnsan olmayanları insan yerine koymam. Yanlışları göre göre katlanmam. Kazık yedikçe ikinci şansı verdiğim insanlar. Cahilce aldığım sorumluluklar. Hiç kurnaz olmamak. Kararlarımı alırken cesur olmamam. Susmak, artık susmuyorum. Kendimden önce hep başkalarını düşünmem. Nankörlere değer verip katlanmak. İnsanlara güvenmek. Ödün vermek, aşırı merhametli olmak. Her önüme geleni insan sanıp aldanmak. Sevdiklerime haddinden fazla değer vermiş olmam. Saflığım ve herkese inanmam. Yıllardır sahte insanlara katlanmam. Açık sözlü olmam. Kendime çok geç kaldım istediklerime geç kavuştum. Geçen zamana yetişememek. Ben herkese yetebilirken kimsenin benim için bir şey yapmaması. Yanlış insanları yanlışlarıyla kabul etmek. Yanlı

Ego kontrolden çıkmışsa bireyin bireye yardımı pek kolay değil, hayat denen büyük öğretmen ona her şeyi öğretecektir. Narsistin ben demekten başka amacı yoktur. Uzun yıllar bir narsistle çalıştım. Tek amaçları büyüklük taslamak, haklı olmak, üstünlük sağlamak, etrafa hava atmaktır, gerçekte ise zavallı ve aciz insanlardır. İçlerindeki boşluğun görülmesine tahammülleri yoktur. Çok ciddi egosal çatlakları vardır. Öz güven şovu yaparlar. Hep ilgi, iltifat ve kompliman bekler, ezerek ezikliklerini gizlemek isterler. Sadece kendilerini sevip, kendilerine taparlar. Bu insanları kendileriyle başbaşa bırakarak en derin hiçliği yaşatmak lazım. Hiç kimse egosunu şişirsin, hava atsın diye bir başkasını çekmeye mecbur değildir. Narsistlere anlayabilecekleri dilden anlatmak gerek, kimse kendisini bulunmaz hint kumaşı sanmasın. Saygıyı hak etmez, sevgiden söz etmezler. Asla değişmezler değişir gibi görünür saman altından su yürütürler. Onların gerçek yüzünü anladığınızda ise sizden kötüsü yoktur. Na