Geçmişle, Geçmemişi Birbirine Karıştırma!

Her şeyin ilki bir başkadır. İlk sevda, ilk öfke, ilk espri, ilk konuşma, ilk koşma, ilk kavuşma, ilk kovulma. Bana bu duyguları yaşatanlara teşekkür ediyorum. Bana o sözleri söylemeseydi öfkelenmeyecek ve öfkenin nasıl bir duygu olduğunu bilmeyecektim, beni vurmasa acının nasıl bir his olduğunu anlamayacak ve kimseye acı çektirmeyeceğime söz vermeyecektim, beni üzmesenler üzülmenin kötülüğünü göremeyecek ve kimseyi üzmemek kararı alamayacaktım... Hayat bize illa ki bir şeyler öğretiyor.

Zaman zaman ölümden beter hallerimiz oluyor, hatta köz olup küle döndüğümüz. Önemli olan o küllerden yeniden doğabilmek. Aklımız geçmişte kalırsa geleceği düşünemeyiz. Bırakalım geçmiş geçmişte kalsın. Geçmişten ders al ama geçmişle yaşama. İstedikten sonra yapılamayacak hiç birşey yoktur. Bazen geçmişle geçmemişi birbirine karıştırıyoruz. Halbuki, geçen iz bırakır, geçemeyen yara. Bir "hayırlısı" ile üzerini örttüğüm "keşke"lerim var. Bir de "inşallah" ile saklamaya çalıştığım çaresizliklerim. Yalnız yaşamdan herkes aynı dersi çıkaramaz, yaşam herkese ayrı ayrı dersini verir sonra herkes ona göre dersini öğrenir.

Zamanın unutturamayacağı anı, ölümün dindiremeyeceği acı yok. Yeter ki insan onurunu zedeleyecek bir şey yapmamış olsun, gerisi bir şekilde hayra çıkar.
Sevgiliyeyse yazılan o kalbe karşı da soğur kalp zamanı gelince. Ama yaşayarak intihar etmeyi seçenlere yardım edilemez. Nefes alıp vermekte bile bir ders var. Nefes benim diye tutamazsın, onu vermeden de alamazsın. Sahip olduğumuz her şey bize emanet. Gün bitti, hafta bitti, yıllar geçti. Ömür ne üzecek, ne de üzülecek kadar uzun değil, gelip geçiyor işte. Bu dünyada her şey emanet, canımız bile. Zamanı geldi mi Allah emanetini alacak.

Mutlu mu olmak istiyorsunuz? Öncelikle geçmişte yaptığınız hataları şimdiki zamana taşımayın. Gelecek içinde hayatınıza şimdiden plan yapmayın. Geçmiş geçmiştir, gelecek ise hiç gelmez şu andır yaşanan. Her zaman kendi durumunuz için şükredin, Allah'a teşekkür edin, bizden daha çok acı, hastalık ve sıkıntısı olan insanları düşünün. Onlar içinde sabırlar dileyin. İnsanlar her zaman bir başkasının hayatını beğenir, onun gibi olmak ister ama hayatına imrendiğiniz kimsede bir başkasının hayatına özenmektedir. Önemli olan insanın kendi hayatına şükredip bencillik, kıskançlık ve dedikodu gibi kötü düşünceleri beyninden silmesi ve hayatını güzelleştirmesi. Sevdiklerinize sahip çıkın, bırakmayın anı yaşayın...

HÜLYA ÇAKICI