HAZİNENİN KAPAĞI BİZDE...

Seçimlerimiz kendimizde ki en güzel aynamızdır...
Ben o aynaya baktığımda doğruyu da, yanlışı da görüyorum...
Bunlarla yaşamak zorundayım.
Bahaneler üretmek yerine, çözümler bulmak zorundayım...
Geçmişimizin üzerinde durup düşündüğümüz her saniye geleceğimizden çalıyoruz...
En büyük kaybımız, aslında yaşarken içimizde öldürdüklerimizin farkında olmamak veya umursamamak.
Çoğu insan nasıl yaşamak istediğine yaşı ilerledikten sonra karar veriyor.
Bu cesareti kendinde ancak o zaman görmeye başlıyor.
Halbuki hayattaki tek başarısızlık denememektir.
Bence denememek korkudur. Çünkü, insanlar beklentileri kadar mutludurlar.
Deneyip başarısız oldukları zaman mutsuz ve aşağılanmış hissedecekler.
Denemek yerine uzaktan başkalarını seyretmek daha kolay gelir.
Başarısızlık durumunda; iyi ki ben denememişim diye kendini teselli eder.
Tam tersi durumda ise bir kıskançlık içerisine girer.
Neden ben yapmadım, gitmedim, gelmedim, almadım, vermedim vs.
Ama bunların hiçbirisini yapmazsa, düşünmezse mutlu olacaktır.
Sıfır beklenti. sonsuz mutluluk.
Taki yaş ilerleyip, pişmanlıklar kendini gösterene kadar.
Hayatta daha fazlasına sahip olmaya çabalamaktan vazgeçip, evler, arabalar, yatlar, katlar  vs. gibi.
Hayatın içinde daha fazlası olmaya çalışmak.
İşte bence sonsuz mutluluğun yattığı yer burasıdır.
Kim olmamız ve ne yapmamız gerektiğine karar verdiğimiz anda her şey doğru yolunu bulacaktır.
Bunu anlamamız için, illa 60 yaşına gelmemiz gerekmiyor.
Hiçbir şey için asla çok geç değildir.Ya da istediğin kişi olmak için çok erken değildir.
Zaman sınırı yoktur, istediğin zaman başlayabilirsin.
Değişebilir ya da aynı kalabilirsin. Bunun bir kuralı yoktur.
En iyisini ya da en kötüsünü yapabiliriz.
En iyisini yapalım ki, ileride pişmanlıklar içinde kıvranmayalım.
Daha önce hiç hissetmediğin şeyler hissedip, seni şaşırtacak şeyler yaşa.
Değişik bakış açıları olan renkli karakterli insanlarla tanış.
Gurur duyacağın bir hayatın olsun.
Öyle olmadığını anlarsan da, kendinde en baştan başlayacak gücün olsun...
Ben çok kere en baştan başladım.
Hala da deneyip yanılarak, vazgeçmeyerek, en baştan başlıyorum...
ZOR ama çok ZOR...
Yine de vazgeçmiyorum...

HÜLYA ÇAKICI