İYİ VE KÖTÜ YÜZLEŞMESİ..!

Hatalarımız da olabilir, birden çok yanlışımız da, geceleri bizi uyutmayan pişmanlıklarımız da, pişmanlıklarımızı yaratanlara kızgınlıklarımız da, ama bu bizi kötü ve değersiz insan yapmaz. Kendi doğrularım başkalarına yanlış geliyor diye doğrularımdan vazgeçecek değilim. İnsanız hepimiz sonuç da hep doğru yapamayız ama yeter ki kendimizle yüzleşmeye yüzümüz olsun.

Bir adam kötü yoldan para kazanıp bununla kendisine bir inek alır.
Neden sonra, yaptıklarından pişman olur ve hiç olmazsa iyi bir şey yapmış olmak için bunu, Hacı Bektaş Veli'nin dergahına kurban olarak bağışlamak ister. O zamanlar dergahlar ayni zamanda aş evi işlevi görüyordu. Durumu Hacı Bektaş Veli’ye anlatır ve Hacı Bektaş Veli
– Helal değildir, diye bu kurbanı geri çevirir.

Bunun üzerine adam Mevlevi dergahına gider ve ayni durumu Mevlana’ya anlatır.
Mevlana ise; bu hediyeyi kabul eder. Adam ayni şeyi Hacı Bektaş Veli’ye de anlattığını ama onun bunu kabul etmemiş olduğunu söyler ve Mevlana’ya bunun sebebini sorar.
Mevlana söyle der:
– Biz bir karga isek Hacı Bektaş Veli bir şahin gibidir öyle her leşe konmaz. O yüzden senin bu hediyeni biz kabul ederiz ama o kabul etmeyebilir.

Adam üşenmez kalkar Hacı Bektaş dergahına gider ve Hacı Bektaş Veli’ye Mevlana'nın kurbanı kabul ettiğini söyleyip bunun sebebini bir de Hacı Bektaş Veli’ye sorar.
Hacı Bektaş da söyle der:
– Bizim gönlümüz bir su birikintisi ise Mevlana'nın gönlü okyanus gibidir. Bu yüzden bir damlayla bizim gönlümüz kirlenebilir ama onun engin gönlü kirlenmez. Bu sebepten dolayı o senin hediyeni kabul etmiştir.

Kimse bile bile kötü değildir. Kötülük bilgi sanılan cehaletten gelir, içine işler ve beyin ile göz duvarlarını kapatır. İnsan ne yaparsa kendine yapar. Biz de kendimize düşeni yapalım, boş verelim yalanı, dolanı, kötülüğü, haysiyetsizliği, ahlaksızlığı, vicdanımızla huzurlu yaşayalım, bırakalım yanımızda kim bize doğru değerlerle eşlik edecekse etsin, edemeyenler de kendi yoluna gitsin...

HÜLYA ÇAKICI